Wegens vakantieplannen van Leon is de rit van 25 mei verschoven naar 18 mei. Volgende week rijden we dus naar Hulsel. Maar vandaag is het naar Beringen.
Wat een verschil met het clubweekend. We waren net die aangename temperaturen gewend: 30 °c. Vandaag halen we niet eens 15°c. Dat scheelt meer dan een slok op een borrel, om het met de woorden van Eddy de Mey te zeggen. Ik heb zelfs getwijfeld om in lange broek te rijden. Dat zou echt geen overbodige luxe geweest zijn.
We vertrekken met z'n 27 bij Leon thuis. Onderweg pikt Kris VE nog aan. Met zijn 28 rijden we in sneltreinvaart Limburg binnen. Ik had gevraagd om aan een goed tempo te rijden aangezien ik om 12u aanwezig diende te zijn bij de doopviering van mijn petekindje. En Ronni houdt alleszins zijn belofte. Op de kanaaldijk halen we zonder veel moeite 40 km/u. Na 20 km komen we de eerste hindernis tegen: een rommelmarkt. We wagen het er op en rijden al fietsend over de markt. We hebben veel bekijks. Al die afgetrainde lichamen... Gelukkig is het nog niet al te druk, dus met het nodige stunt en vliegwerk doorkruisen we zonder al te veel problemen de rommelmarkt.
Via Beringen gaat het vervolgens naar Koersels Kappelletje. Voor we de klim aanvatten stoppen we nog even wat overbodige lichaamsvocht te verwijderen. Vroeger gebeurde dat nooit. Maar sinds er meer vrouwen zijn en meer mannen van boven de 50 die al wat meer moeite hebben met hun blaas, wordt er elke rit een pis-stop ingelast.
We zetten onze rit verder. Tijdens het rijden moet ik denken aan de rit van 2007 naar Beringen. Ergens in de velden stond Ronny toen plots langs de kant. Er hing een plakkertje op zijn wiel. Na goed kijken bleek het geen plakker te zijn, maar een punaise. Plots horen we nog andere roepen dat ze lek staan. In totaal hebben we toen een 10tal banden moeten vervangen.
Dit jaar heeft Ronni echter de nodige voorzorgen genomen: een andere weg.
Na 50km staan we weer stil. Technische problemen deze keer. Cois zijn zadel staat los. Louis M, zoals altijd technieker van dienst, weet dit weer vakkundig op te lossen. En niet veel later zetten we onze weg verder. Via Olmen, Hulsen, Heidehuizen rijden we richting Mol. Tijd voor Ronni om even een praatje te komen maken achteraan. Vooraan hebben ze de instructies gekregen de gewone weg naar de Krophoek te volgen. Chris vraagt aan Ronni:"En? over de brug van de ring?" Ronni antwoordt:"Neen". Vooraan denken ze daar echter anders: zonder aarzelen rijden ze rechtdoor de brug over.
Uiteindelijk komen we aan in de Krophoek na 79km tegen een gemiddelde snelheid van 29,5. Dju, 2 km te weinig om Leon en Wim achter te mij te laten in het klassement...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten