Alpen 2009: Le Freney-d'Oisans

Verslag Alpenrit vrijdag 12 juni 2009
Verslag gever : Jos Wouters

Vrijdag 12 juni, de laatste dag van onze Tour des Alpes.
Eindelijk vakantie, we konden eens lekker uitslapen tot 8 uur en toen we buiten keken, bleken de weergoden eindelijk met ons te zijn, een helder blauwe hemel en een stralend zonnetje.
Aan de ontbijttafels zagen we niets dan tevreden gezichten.
Toch hing er ook een beetje spanning in de lucht, want officieel zou het volgens Ronni een ontspannen gezamenlijk tochtje worden van 50 km, maar we kennen Ronni, dus officieus hoorde ik in de wandelgangen dat de strijd der Titanen zou uitgevochten worden op de flanken van de Col de Sarenne in een laatste klimtijdrit.
De meesten hadden al wel een paar pijlen verschoten, maar een laatste cartouche zouden ze nog wel over hebben.
Enkel Marc zou zich niet in de debatten mengen, hij verkoos Riet van de catering een dagje te animeren.
Na het ontbijt werden de benen ingesmeerd en de fietsen naarstig in orde gebracht, terwijl de dames van de catering, versterkt met Chris een laatste maal gingen winkelen in Bourg d’Oisans.
Rond 10 uur vertrokken we na een korte briefing richting Briancon .
In een gezapig tempo werd geklommen, dan ging het plots linksaf, stijl omhoog naar Mizoen.
Hier werden de troepen nog een laatste maal gegroepeerd en dan werd de officiële start gegeven van de tijdrit naar La Sarenne.
Enkele fixe demarrages sloegen direct gaten in het peloton en ontaarden in een harde strijd op de mooie col.
Ronni won uiteindelijk het pleit voor Chris, dan een verbazende Wim en Guy, gevolgd door Raymond en Bart, dan Ronny en Mariette, Jan en Nadine, en de rest van het uiteengeslagen peloton.
Leon maakte op deze zware col zowaar zijn wederopstanding en sloot moedig de rij.
Dat werkpaarden en vooral hun zweet mekaar aantrekken was duidelijk te merken boven op de top, ze waren echter helemaal niet onder de indruk van onze prestaties en lieten ons wat ongegeneerd hun spieren bewonderen, een man wordt er zowaar nederig van.
Na een verkwikkende picknick in de prachtige natuur reden we via Alpe d’Huez naar beneden tot bocht 13 en dan liksaf richting Auris d’Oisans.
Een laatste mooi klimmetje van 5 km langs de prachtige corniche bracht ons in La Balme en vervolgens doken we via een prachtige laatste afdaling naar hotel Cassini.
Het was een mooie afsluiter van een prachtige week, de organisatie was weer schitterend en werd naargelang de weersomstandigheden naar ieders tevrdenheid bijgestuurd.
De catering liep als van oudsher gesmeerd dankzij een geroutineerd team.
Op het hotel was niets aan te merken en als we vandaag nog eens zo een lekkere maaltijd voorgeschoteld krijgen, geven wij Bourgondiers ze zowaar een sterretje meer.
Er zullen nog vele pinten moeten gedronken worden vooraleer alle verhalen van onze heroïsche prestaties op de Alpencols verteld zijn en zoals het een echte wielertoerist betaamd kan er nu al gedroomd worden van de volgende uitdaging die ons te wachten staat , die kale berg in de Provence, de MonVentoux.