De hele week heb ik mijn fiets niet aangeraakt, zelfs niet bekeken. Na een week zwoegen in de Alpen is dat ook niet nodig.Deze morgen mijn banden wat lucht gegeven en ja ... we kunnen weer starten.
Vandaag ging de rit naar Kortenaken en da is toch een eindje weg. Het was nevelig maar helemaal niet koud ... 100% beter dan gisteren. Met 20 stonden we aan de start voor wat een zeer mooie rit ging worden ( toch volgens onze wegkapitein ). De 4 koptrekkers waren Ronni, Kevin, Kris en Louis M. Ze hielden er de hele rit een mooi tempo op na, niet te rap maar ook niet te stil.
Via Rosselaar ging het effe langs het kanaal en dan verder via Genendijk tot Tessenderlo. Het vlakke was gedaan, de glooiende wegen konden beginnen. Wegenwerken en een feesttent nabij Engsbergen verstoorden het mooie ritme volledig.
Maar hét moment van de dag gebeurde in Schaffen ( een beetje verder dus ). De weg was afgesloten o.w.v. oldtimers. Een politieagent was ter plaatse en wij vroegen beleefd of we naar rechts en dan naar links konden. Deze man was -of geen fietsliefhebber -of werken op zondag was niet aan hem besteed want hij antwoorde: " kennen jullie het fietsregelement of niet?" Wat is dat nu voor een antwoord op onze vraag. Wij hebben dan maar onze plan getrokken.
Is er zo niet iets van: " politieagent en beste vriend" , dat was hier duidelijk niet het geval.
Even verder een korte plaspauze en dan via Zelem, Halen, Velpen en Rotem tot Kortenaken. Hier draaien we terug en volgt ook nog een pauze op het hoogste punt van de dag ... 68m. ( das natuurlijk twee keer niets ). Kasseien zijn de volgende hindernis en iedereen was het er over eens ... ze lagen slecht. Ook nog wat roosters ontwijken ... ja , ne mens moet uit zijn doppen kijken. De heuvels zijn er ook nog steeds maar iedereen kan goed mee ... sterke jongens zijn wij toch ( ook de 4 dames niet vergeten ). Verder langs Loksbergen, Zelk, en Zelem om dan via smalle paadjes aan de laatste klim van de dag te beginnen. Kris was vandaag weer goed maar hier wilde Ronni toch eens meedoen. Het tempo ging omhoog en Ronni vertrok als een speer maar viel ook gelijk terug stil. Krampen waren de boosdoener ... ja, da kan gebeuren maar ze moesten er toch eens goed mee lachen.
Kris liet het niet aan zijn hart komen en trok stevig door ... met succes. Ronni kreeg nog een duwtje van Jos P. en dat was nodig ... pijnlijk man die krampen in mijn kuit. We fietsten verder via Paal en Tervant waar Ronni opnieuw aan het sukkelen was.
Aan een kruispunt geraakte onze wegkapitein moeilijk uit zijn klikpedalen en had hij het geluk dat Kevin in de buurt was ... daar kon hij wat gaan tegenhangen. Maar goed, niets aan de hand en via het kanaal fietsen we terug naar Mol.
Op de kanaaldijk nog wel effe een lange sprint met bijna de ganse groep. ( ik hield mij wijselijk aan de kant ). Stefan en Jos P waren de aanstokers maar het was Kris die nipt won voor Louis en Rony.
Op het terras was het weer gezellig en om 13u was ik weer thuis.
Volgende week fietsen we naar Achel ( ik denk dat we dan een vlakke rit krijgen, das lang geleden )
Rit 16: 97.6km en 28.2km/u
ciao
Ronni
Geen opmerkingen:
Een reactie posten