Rit 9 is aangekondigd als vlak. Dat is echter buiten de klim naar de Pits in Zolder gerekend. Een korte maar venijnige klim. Wie hier eerst wilt boven komen moet diep gaan.
Het is zonnig. Er staat een stevig windje. En de temperaturen zijn aangenaam. Kortom ideaal weer om een toertje te gaan rijden. Om 8u30 vertrekken we via Olmen, naar Ham, Leopoldsburg verder doorheen het Bronsgroen Eikenhout. We rijden door Heusden, Zolder en Zonhoven. Dit is het keerpunt. We staan 1 keer langs de kant wegens een lekke band. We stoppen ook voor de gewoonlijke pisstop.
Bij het keren in Zonhoven gaan we ook meer en meer tegen de wind in rijden. Geen probleem voor diegene die in het wiel blijven hangen. Nog een kleine 30 km te gaan. Dan weet je dat de klim er gaat aankomen.
We draaien rechtsaf, de laatste rechte lijn voor de klim. Ik trek naar voor en neem Kris Wouters mee. Net op het moment dat we naar voor rijden, demareren ze vooraan. Ronni, Chris VE en Ronny zijn weg. Ik rij het gat toe tot bij Ronny, Kris mag alleen verder. Hij raapt Chris op maar strand op een wiellengte van Ronni. Maar Ronni is diep moeten gaan…
De terugweg is voornamelijk kanaaldijk. Het is minder druk dan vorige week. Enkel ter hoogte van Luma Ski is even oppassen. Kennelijk wordt hier een wedstrijd voorbereid. Ondertussen wordt er geroepen: PLAT. Onze technische interventieploeg mag voor een 2de keer de handen uit de mouwen steken. De lekke band wordt snel vervangen. Net op het moment dat we willen vertrekken merken we dat er nog 2 andere lek hebben gereden… Maar ook dit wordt gezwind opgelost.
De laatste kilometers kanaaldijk zijn er voor Ronni te veel aan en hij laat zich uitzakken. Vooraan wordt een strak tempo onderhouden waardoor niemand de nood voelt om te sprinten…
Uiteindelijk leggen we de 80 km af tegen een gemiddelde van net geen 30 km/u. Je voelt dat de conditie groeit. Volgende week rusten (Sus Luyten Classic), dan losrijden naar Scherpenheuvel om tegen 20 mei klaar te zijn om naar Epen te rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten