Rit 24: Malmedy

Vandaag was het weer hoogdag voor de doortrappers. Er stond immers een pittige Ardennenrit voor de boeg. Na deze rit zouden er weer 2 kandidaten minder zijn voor de zege op het eindklassement. Bart VG zat immers met vrouw en kinders aan zee. Louis B vond de rit wat zwaar. Kortom, toen waren ze nog met 5.
Ik kon ook een goede zaak doen in het klassement. Door de afwezigheid van 3 tenoren die voor mij stonden kon ik dus 3 plaatsen opschuiven. De top 5 komt in zich

6u45. Ronni en Steve komen aan. Het belooft mooi weer te worden vandaag. Samen met Kris VE en Frank rijden we naar de Calodar waar we wachten op onze andere ploegmaats. Met zijn 15 rijden we naar Remouchamps. Het vertrekpunt van vandaag, aan de voet van de La Redoute. Toch zal deze niet op het programma staan. Een andere keer misschien.

Ronni heeft een ritje voorzien van een 115 km over 13 klimmetjes: 7 klimmen in de voormiddag en 6 in de namiddag.
Kris VE zit goed en laat dit ook onmiddellijk merken. Al op de eerste helling valt hij aan. Ik probeer te volgen. Chris W trekt eens goed door, met veel moeite kan ik volgen. Pff dit belooft voor de rest van de dag. De volgende klimmetjes is het telkens weer het zelfde scenario: Kris valt aan, Chris W trekt door. Aanvankelijk probeert Steve ook een paar keer mee te gaan van voor. Maar snel heeft hij door een andere tacktiek te moeten volgen: Op je eigen tempo naar boven rijden.

Al van de eerste klimmetjes was aan Soi te merken dat er iets zat te wringen. En uiteindelijk is het er dan ook uitgekomen. Op een van de hellingen heeft hij een speciaal presentje achtergelaten voor onze Waalse vrienden. Met de groeten, van Soi.

's Middags had Ronni een mooie locatie uitgekozen voor het middagmaal: het centrum van Malmedy. We werden hier getrakteerd op een leuk dansje van de Gidsen aldaar op kamp. Net toen we rustig ons middagmaal aan het verorberen waren, besloot het wiel van Leon er de brui aan te geven: PSJJJJJJJT. Ging het plots. Werk aan de winkel voor Louis en Leon dus.

Na een uurtje rust, reden we verder. Het was nochtans zalig op het terras in Maledy. Via Stavelot reden we terug naar Remouchamps. We laten hier de Stockeu links liggen. Ook nu weer hetzelfde scenario: Kris VE probeert aan te vallen, maar het vatje was niet oneindig gevuld met energie. Dus af en toe past Kris nu ook. Louis M mengt zich nu ook al eens met de debatten.

Als afsluiter had Ronni nog een mooie afdaling van 5 km voorzien.

De rit verloopt verder vlekkeloos. Geen lek, geen materiaalproblemen. Iedereen geraakt de heuveltjes vlot over. Af en toe loopt er wel eens een ketting af, maar dat raakt snel opgelost. Je moet natuurlijk ook de locatie kiezen natuurlijk. Marc moet bvb voet aan de grond zetten net waar een lokale schone op een lift staat te wachten.

Na 115 km, 25km/u gemiddeld en 13 klimmetjes, rustten we uit op een terras in Remouchamps. Genieten was het daar. Alleen voor Leon iets minder: ook hier weer geeft zijn band er de brui aan. Gelukkig was het klassement al opgemaakt...

Verder wil ik nog even Riet bedanken voor de goede zorgen.