Fietsweek: dag 5 - Eindelijk zon

Verslaggever van dienst: Jos Wouters

De vijfde dag van de ronde van de Pyreneeën
Deze morgen consternatie alom, de zon scheen, de schrik sloeg de Flandriens in de benen, geen Belgisch weer vandaag.
Na een vierdaagse overheersing van de Forza Flandria, was de vrees groot dat vandaag de lokale atleten op de voorgrond zouden treden.
Een kleine herschikking van de ontbijtzaal, zorgde voor een nog nerveuzer stemming.
Bij de verzameling aan het vertrek, bleek de vrees ongegrond, de getaande berggeiten bleken met de Noorderzon vertrokken, dus vandaag zou weer een Vlaming winnen.
Rustig werd de klim naar Lac d’Aumar begonnen en genietend van de prachtige fauna en flora bereikten we het meer, enkel de volgwagen bleef op zijn honger zitten.
Terwijl enkelen al genoten van het rijkelijk gevuld eetzakje aan Lac d’Orédon, maalden anderen bij wijze van training enkele extra kilometers tot Cap du Long in het gezelschap van de volgwagen.
Bij de bevoorrading betreurden enkelen dat de nougats van Ange niet meer voorradig waren, sommigen beweerden zelfs dat ze lekkerder waren als de sponsor van Bel zelf, hierover zijn echter de meningen verdeeld.
De bussen werden weer gevuld met het poeder van W-Cup, hier en daar werd nog een energiegel genuttigd en dan kon de klim naar Plat d’Adet beginnen.
Plots was er verwarring aan de eindmeet in Cadéac, waar gespint werd door een groepje van 10.
Na enige discussie bleek de groep de afslag naar Plat d’Adet gemist te hebben en ze werden uit de uitslag geschrapt.
Een dik uur later won Mia met lichte voorspong de rit, maar hier is er een sterk vermoeden dat zij de zege cadeau kreeg in compensatie voor haar traktatie van dinsdag op haar verjaardag.