Vandaag, business as usual. We zijn nog niet vertrokken, of onze interventieploeg kan al in gang schieten: Soi staat al plat. Geen nood, nog voor het 8u30 is, is alles in orde. Ronni houdt zijn gewoonlijke korte speech en hup, we zijn weg richting Hapert en Bladel.
Naast de lekke banden zal deze rit ook de annalen ingaan als de eerste rit waarin Soi H. zijn nieuwe bolide van stal heeft durven halen.
Km 1,11 en we staan al terug aan de kant. Soi staat weer plat. Hopelijk is dit geen voorteken voor het plezier dat Soi allemaal aan zijn fiets zal beleven. Na een 10-tal minuten kunnen we terug op weg.
Voor we goed zijn opgewarmd staan we weer aan de kant. Terug lekke band. Na 20 km nog eens en na nog eens 20 km weer. Misschien moeten we bij michelin eens gaan vragen of ze ons niet willen sponsoren?
Vandaag mogen we ons nog eens dubbelplooien. We rijden op het einde van de rit van Postel naar de Maat. Een lang recht stuk van 5 km. Er wordt vooraan een treintje gevormd. tegen 42 km/u en de wind op kop draaien we mooi rond. Echter na een paar keer ronddraaien stokt de motor. Een voor een vallen ze af. Ik begrijp hoe Tom Boonen zich voelde toen hij Cancelara zag wegrijden, dju toch… Uiteindelijk blijven ze nog met 2 over: Ronni en Louis. Kris W waagt de sprong nog en slaagt er in vooraan aan te sluiten. Ronni moet er af. Louis en Kris bereiken als eerste de Baily-brug. Ik slaag er met Ronny VB nog in om Ronni C bij te benen. Gezamenlijk komen we aan de brug, snel gevolgd door de rest van het peloton.
We rijden rustig uit tot aan het zilvermeer. Vandaag is de Port’aventura de eindestop. Op naar warmer weer…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten