Rit 5: 30 maart

Op pagina 6 in de wielergids van onze club lees ik:"Lente: Fijn weer vliegjes happen op de fiets". Ik moet zeggen, na 4 ritten heb ik nog maar weinig vliegjes gehapt. Modder daarentegen...

Vrijdag 28 maart, eindelijk was het zo ver: onze nieuwe tenukes. Joehoe. Hier heb ik lang naar uitgekeken. Op zondag 30 maart zouden wij met z'n allen in dezelfde uniform rijden.
Zaterdag 29 maart was het mooi lenteweer. De mensen van de Tom Boonen-classic hadden geluk. Hopelijk zullen die van de Hageland Classic hetzelfde geluk hebben. Maar dat is voor later. Terug naar dit weekend.
Zondag 30 maart, het is 8u: de wekker loopt af. Pff, zo'n een uurtje minder slapen voel je toch. Snel een boterhammetje naar binnen spelen.
8u15: Jan vb is er al. Ik kleed me snel om, maak alles klaar en hop, we zijn er mee weg.
9u10: Steve, Jan en ik staan mooi te wachten op de rest van de groep. Er komen verschillende groepen voorbij gereden. Vroeger hoorde je dan steevast de grapjassen roepen:"BUSJE KOMT ZO..." of "MET DE LIJN ZOU JE ER ZIJN". Neen, nu blijft het stil en volgens mij kijken ze beetje jaloers naar onze nieuwe tenukes.
9u12: een horde blauw-gele Leeuwen draaien Grees op. Onze mannen en vrouwen. We pikken onmiddellijk aan. En hup, met z'n 32-en zijn we weg. De goden zijn ons blijkbaar goed gezind. Het is mooi weer.

De rit van vandaag brengt ons naar Averbode. Een mooie opwarmer voor de Hageland Classic van over 2 weken. Een paar leuke hellingen rond de abdij van Averbode. Iedereen geraakte zonder veel problemen boven. Stoppen voor een ijsje zat er niet in.
2 kleine akkefietjes in deze rit kan ik misschien nog vermelden: De ketting van de fiets van Veerle bleef even haperen en Roger reed plat. De techniekers van onze ploeg losten dit zoals gewoonlijk snel op...
Rond Averbode sloeg het echter weer om. Het begon harder te waaien, de wolkenluchten werden donkerder. Schitterende wolkenstructuren vulden de hemel. Met een snelheid van tussen de 30 en 40 per uur snelden we ons richting Mol. Echter, op 10 km van de finish was het weer zo ver: regen. Door dit hemelwater besloten we geen risico's te nemen en geen sprint aan te trekken. Ook de gewoonlijke afsluiter in de Krophoek sloeg ik over. Ik kreeg het kou en verlangde naar een warme douche.

Voor de statisitice onder ons: de rit was 64,6 km lang en we reden tegen een gemiddelde van 29,5 km/u. Zo'n snelheid, in het voorjaar. We zijn goe bezig. Of niet soms, Ronni?