Rit 5: 30 maart

Op pagina 6 in de wielergids van onze club lees ik:"Lente: Fijn weer vliegjes happen op de fiets". Ik moet zeggen, na 4 ritten heb ik nog maar weinig vliegjes gehapt. Modder daarentegen...

Vrijdag 28 maart, eindelijk was het zo ver: onze nieuwe tenukes. Joehoe. Hier heb ik lang naar uitgekeken. Op zondag 30 maart zouden wij met z'n allen in dezelfde uniform rijden.
Zaterdag 29 maart was het mooi lenteweer. De mensen van de Tom Boonen-classic hadden geluk. Hopelijk zullen die van de Hageland Classic hetzelfde geluk hebben. Maar dat is voor later. Terug naar dit weekend.
Zondag 30 maart, het is 8u: de wekker loopt af. Pff, zo'n een uurtje minder slapen voel je toch. Snel een boterhammetje naar binnen spelen.
8u15: Jan vb is er al. Ik kleed me snel om, maak alles klaar en hop, we zijn er mee weg.
9u10: Steve, Jan en ik staan mooi te wachten op de rest van de groep. Er komen verschillende groepen voorbij gereden. Vroeger hoorde je dan steevast de grapjassen roepen:"BUSJE KOMT ZO..." of "MET DE LIJN ZOU JE ER ZIJN". Neen, nu blijft het stil en volgens mij kijken ze beetje jaloers naar onze nieuwe tenukes.
9u12: een horde blauw-gele Leeuwen draaien Grees op. Onze mannen en vrouwen. We pikken onmiddellijk aan. En hup, met z'n 32-en zijn we weg. De goden zijn ons blijkbaar goed gezind. Het is mooi weer.

De rit van vandaag brengt ons naar Averbode. Een mooie opwarmer voor de Hageland Classic van over 2 weken. Een paar leuke hellingen rond de abdij van Averbode. Iedereen geraakte zonder veel problemen boven. Stoppen voor een ijsje zat er niet in.
2 kleine akkefietjes in deze rit kan ik misschien nog vermelden: De ketting van de fiets van Veerle bleef even haperen en Roger reed plat. De techniekers van onze ploeg losten dit zoals gewoonlijk snel op...
Rond Averbode sloeg het echter weer om. Het begon harder te waaien, de wolkenluchten werden donkerder. Schitterende wolkenstructuren vulden de hemel. Met een snelheid van tussen de 30 en 40 per uur snelden we ons richting Mol. Echter, op 10 km van de finish was het weer zo ver: regen. Door dit hemelwater besloten we geen risico's te nemen en geen sprint aan te trekken. Ook de gewoonlijke afsluiter in de Krophoek sloeg ik over. Ik kreeg het kou en verlangde naar een warme douche.

Voor de statisitice onder ons: de rit was 64,6 km lang en we reden tegen een gemiddelde van 29,5 km/u. Zo'n snelheid, in het voorjaar. We zijn goe bezig. Of niet soms, Ronni?

Rit 4: maandag 24 maart

We hebben dit jaar al veel wind gehad. Maar dat kon ons niet tegenhouden. Regen? Daar lachen wij eens om. Maar dat het einde maart nog zou sneeuwen, had ik echt niet kunnen bedenken.

Ik moet toegeven, het zicht op onze tuin deze ochtend was adembenemend mooi.

Tijdens de winter zou ik dolgelukkig zijn met deze tafferelen. Maar winter in de lente hoeft dat nu echt niet voor mij.
Maar ja, wij zijn harde kempense jongens en meisjes en ook door wat witte vlokjes laten wij ons niet afschrikken. Resultaat: met z'n 28-en waren wij weer present om de 70km af te leggen.

Om 9u trokken we ons op gang tegen een gezapig tempo van soms 28, dan weer 32km/u (afhankelijk van wie er op kop reed).
Tot aan de pisstop, niets spectaculair. Alleen troepten er een paar donkere wolken samen. Dit beloofde weer leuk te worden. We kregen een déjà-vu van een paar jaar geleden. De anciens herinneren zich de rit naar arendonk van 2jaar geleden nog wel...

Uiteindelijk is er deze rit niet veel meer uit de lucht gevallen buiten een korte hagelbui.
De rit beloofde verder zonder incidenten te verlopen. Dit was echter buiten de familie Vandenbergh (clan heidehuizen) gerekend. Eerst deed Veerle een Tom-Steelsmanoeuvre en gooide haar drinkbus in het midden van de meute. Geoefende zoals we zijn, konden we deze zonder veel erg allemaal ontwijken. 500m verder heeft Fideel (alias Georges) geleerd hoe een ketting terug op het tandwiel te krijgen zonder de handen vuil te maken.

Deze rit bracht ons ook naar het eerste heuveltje van het seizoen. In Eindhout sprinte Ronni als eerste over de top, voor Kris van Esch.
Na 62 km besloten we onze rit te beëindigen in de waterhoek in Balen. Ronni had de rit wat ingekort omdat hij de wolken toch wat te donker vond. Na een cola en een chocomelk kropen we terug op onze fiets om naar ons vrouwke/ventje te fietsen. Uiteindelijk gaat deze rit de annalen in met een afstand van 69 km en afgelegd tegen een gemiddelde van 28,9 km/u . Al moet gezegd worden dat dit vooral de laatste 5km is beslecht door het kopwerk van Ronny.

Volgende week waarschijnlijk in onze nieuwe tenu en hopelijk ook in een lentezonnetje. Want het begint wel stilletjes aan tijd te worden, of hoe gaat dat liedje van Jan de Wilde weer: Daar is de lente, daar is de zon, bijna maar ik denk dat ze weldra zal komen...

Rit 3: zondag 16 maart

Mooi weer was het op zaterdag 15 maart. Het lentegevoel kwam boven. De vogeltjes vloten vrolijk. Velen werkten in de tuin, andere gingen lenteshoppen, nog anderen gingen nog snel hun fiets laten maken bij de fietsenmaker want morgen was het weer een ritje met de club.
Zondag 16 maart, niets deed ons nog denken aan die prachtige zaterdag. Als je het raam uitkeek zag je alleen regen en grijs, alleen de temperatuur deed het nog behoorlijk: 12°c. Was dit wel weer om door te rijden?
Natuurlijk! Wij stoere kempense jongens en meisjes laten ons niet afschrikken door wat hemelwater. Met 26 stonden we weer klaar om te starten aan een ritje van 67 km.
Gelukkig was het ondertussen gestopt met regenen. Dus we konden droog vertrekken. Tegen een gezapig tempo tussen de 30 en 34km/u legden we de eerste 30 km af. Een gelegenheidrijder moest na 20 km afhaken wegens te snel. Meerijden met de doortrappers is niet voor watjes.
Na ons gewoonlijke pis-stopje (wat is ingelast nadat er meer vrouwen meereden en een aantal mannen al wat ouder werden), stokte het tempo een beetje. Niettemin, het gemiddelde bleef boven de 28 km/u.
Net toen we dachten dit ritje droog af te werken, vielen er plots wat druppels uit de lucht. Wat druppels werden plots veel druppels. Tussen Pijnven en Kerkhoven kwamen onze regenjasjes goed van pas: een behoorlijke plensbui.
Deze rit leverde ons ook een primeur op. Raymond Kemps heeft als eerste plat gereden ter hoogte van de Balen-neetlaan in Balen-Wezel. Proficiat Raymond. Louis M en Leon snelden ter hulp en na een paar minuutjes zaten we weer allemaal op de fiets. Toen we in de krophoek aankwamen waren we weeral droog en de warme chocomelk warmde ons van binnen weer op.
Ritgegevens: 67 km, 28,7 km/u gemiddeld en 26 deelnemers.
Nu de fiets weer proper maken en we zijn weer klaar voor volgende week. Hopelijk wordt het dan eindelijk lente... (nochtans de voorspellingen beloven niet veel goeds)

Rit 2: zondag 9 maart

Veel regen en veel wind, dat is wat ons te wachten stond op zondag voormiddag. Althans, dat is wat de weermannen en -vrouwen voorspelden voor zondag voormiddag.
Zoals vaak echter waren de goden ons goed gezind. Om 7.15u keek ik uit het raam en wat zag ik: droog. Snel naar de buienradar kijken: regen in de Vlaanders, de kempen was nog droog. Het zat weer mee voor ons.
Snel wat croissants binnen spelen, fietskleren aan doen (nog steeds met het logo van de lijn aangezien onze nieuwe tenu's nog in Tunesië waren) en fiets klaar zetten. 8u40, Steve komt aangereden. Voor de zekerheid doe ik toch maar een regenjasje aan. De goden moesten toch maar eens proberen ons een poets te bakken...

Tegen mijn verwachtingen in, zijn we toch weer met meer dan 20 zotten paraat. Een beetje regen of wind houdt ons niet tegen. Het is 8°gr buiten en er staat stevig windje. Om 9u stipt zet Ronni het gele legioen in beweging. Af en toe vallen er wel wat verdwaalde druppels uit de lucht.
Tegen een gezapig tempo van ongeveer 29km/u haspelen wij de bijna 60km af. Na 50 km zat ons geluk er toch op. Het begon eerst zachtjes te regen en vervolgens wat harder. Mijn regenjasje kwam toch nog van pas.

Nog 8 km en we rijden de kanaaldijk op. Een sprintje moet er nog wel afkunnen. De wind staat verraderlijk op kop. Niemand durft het aan om de sprint aan te trekken. Dus gooien we zelf maar de stok in het hoenderhok en daar gaan we... Ik neem vier mensen mee in mijn wiel. Nog 200m voor de meet en ik laat me uitzakken. De beer van ons peletond, Louis Mariën, neemt over en weet iedereen achter zich te houden. Hij wint nipt van Chris Wouters. En wie zien we daar toch wel niet zitten: Steve. Hij heeft dan toch geleerd van zijn foutje van vorige week .

In de krophoek werd er verdacht veel koffie en warme chocomelk gedronken. Iedereen had het koud van de regen. Behalve Jos Pauwels, want die had een speciaal thermisch truitje aan van Amerika.
Het was er weer gezellig. Op naar volgende week. Hopelijk dan met wat meer zon en lente-temperaturen...

2 maart: Start seizoen 2008

Daar gaan we weer. Na 4 lange wintermaanden van eten, drinken en feesten kunnen we er weer aan beginnen: fietsen. 27 fanatiekelingen stonden klaar bij Leon thuis om te vertrekken. 2 mensen uit de top 3 van vorig jaar waren reeds afwezig. Ronni had echtelijke verplichtingen, Jos P zat in warmere oorden. Er waren ook 4 fietsers die nog niet zo goed wisten waar ze aan gingen beginnen. Deze nieuwelingen reden voor het eerst mee.

8u55, het weer zat al mee. Niet zoals andere jaren van sneeuw, ijzel of diepvriestemperaturen. Van dat allemaal geen sprake. Wel stond er een stevige zuidwester. Om stipt 9u wordt het seizoen officieel gestart. 55 km liggen klaar om afgelegd te worden. Tijdens de rit zelf is er weinig gebeurd. Geen lekke banden, geen valpartijen, geen mensen die af moesten haken omwille van het strakke tempo... Op het einde van de rit nog een sprintje er uit persen en de winnaar was Frank.
Om 11u zaten we met z'n allen lekker warm in de krophoek om ons gewoonlijke drankje te nuttigen. Nog even napraten over de rit en lachen met Steve die al snel naar voren trok in de groep om goed te zitten tijdens de sprint, alleen koos hij de verkeerde kan van de baan en zat uiteindelijk volledig ingesloten. Leergeld... Om 12u 30 schoven we weer met zijn allen aan aan de tafel van moeder de vrouw.
Uiteindelijk was het een ritje van 53km dat we even hadden afgehaspeld aan een gemiddelde van 28,5 km/u

Voila, de kop is er af. Op naar volgende week