Fietsweekend–Sas van Gent: Rit 2

Eindelijk is ze daar: de zon. Iets waar we al lang op zitten te wachten.  Het voelt  allemaal nog wat frisjes aan,  maar wie het kleine niet eert… 
Iedereen komt goed gemutst naar de ontbijttafel. De geur van vers gebakken pistolets komt ons al tegemoet. Het koffiemachine maakt  overuren… 
Iedereen  kijkt  zijn fiets nog  even  na. Wat extra  druk in  de  bandjes. Het vuil van  gisteren  nog  even  afvegen en  we staan  allemaal klaar  om te vertrekken. Wegkapitein van  dienst is Carlo. Hij  zal  ons de mooiste plekjes van de polders tonen.
We vliegen  er al direct in.  Over de dijken  doorheen  Zeeuws-Vlaanderen stellen  we al snel vast dat deze rit geen  makkie  zal  worden.  De wind in  de flank,  vele bochtjes, scheuren  in  het wegdek,  optrekken, remmen…  na 30  km hangt  bij velen  al de tong  tussen  de  ketting.  Ondertussen  moet  er nog snel  een  lekke  band  vervangen  worden. Snel,  want een  opdringerige  boer staat  de  popelen  om door te rijden.
Na een  eerste tussenstop wordt het tempo  aangepast en  kunnen we weer opgelucht naar adem happen. We rijden  naar Cadzand, langs  de  zee, doorheen  de  duinen. Fantastische beelden  levert dit  op. Wat kan  de kust toch  mooi zijn. Ons doel van de voormiddag is Damme. Langs het Zwin,  via  het Retranchement  (als we niet beter  wisten dachten  we dat  we in  Frankrijk waren), doorheen Sluis  (en  neen,  Sergio kwamen  we niet  tegen),  langsheen de Damse vaart (met een toeristische  intermezzo van  Carlo over de Stinker en de Blinker),  tot in  Damme. Eventjes nog een overzetje  met een veerpont aangedreven  door mankracht. 

In Damme houden  we middagpauze. De buffettafel staat  klaar en iedereen  kan  naar  hartelust  toetassen.  Na een uurtje  rust  zetten  we terug  aan  richting  Brugge. We rijden  het centrum in en  houden  even  halt op de Brug. Carlo licht ons  nog  wat  in over  de gebouwen  op de burg…  Zo is fietsen  toch  nog leerrijk.  Via  de Hoogstraat, langsheen  de Karmeliet  rijden  we  Brugge uit. Op onze  tocht doorheen  Vlaanderen  passeren  we  nog  enkele  exotische plaatsen  zoals  Moerkerke, Middelburg, Kaprijke,  en  Basselvelde. Betonbanen worden  afgewisseld door  asfaltstroken  en  kasseien.
De  hele dag rijden we in  de zon. Het weer  wat we  verdienden… In  de voormiddag voelt het  nog frisjes aan  (10  °C),  in  de namiddag loopt de temperatuur op naar  een  aangename 22 °C . De wind  speelt aanvankelijk ook minder  parten. Echter de laatste 30 km  hebben diegenen  die links reden het wel gevoeld (ieder zijn  deel  dus, de rechters hadden het in  de voormiddag  zitten).

Na 126 km en  27,4 km/u gemiddeld  hebben  we wel  een verfrissing  verdient…  iedereen  laat het zich  welgevallen  op het terrasje  in  de zon.  We horen  dat Anderlecht  landskampioen  is geworden  terwijl het  bier rijkelijk  vloeit.  Naarmate de schaduw het terras inneemt, zien  we dat er  meer en  meer  kiezen  voor de verkwikkende douche…
Na het  avondmaal,  traditionele  wandeling  en  afsluitende  nachtmuts , is het  tijd voor bed.

Fietsweekend–Sas van Gent: Rit 1

Uitgestrekte weiden, enorme vlakten, afgewisseld met lange bomenrijen. Pittoreske  dorpjes die de sfeer van  de middeleeuwen  uitstralen. Poelen,  vijvertjes, rivieren en  kanalen. Dit alles stond ons te wachten  te volgende dagen. Voor wie het nog  niet  wist: we trekken richting de polders  en  Zeeuws-Vlaanderen.

460 km  fietsen met  onheilspellende weersvooruitzichten. De ene dag al waren  de voorspellingen  al wat dramatischer dan de andere  dag. Toch stonden  we op zaterdag  ochtend om 8u15 met z’n 24  klaar om te vertrekken (Wim was op het laatste moment  nog afgevallen  wegens ziekte).

De ene al wat  meer gestrest dan de andere, maar we waren  er allemaal  klaar voor. Ronni geeft een  duidelijke  briefing  en benadrukt  dat  we ons aan  een  strikt tijdsschema moeten  houden.  We moeten  immers in  de haven  van  Antwerpen  de oversteek naar Doel halen en  de  timing is  zeer krap…

Het miezert  wanneer het fluitsignaal  van  Jos de troepen in  beweging zet. Het eerste  deel  van  onze tocht  brengt ons  tot  Sint-Lenaerts Brecht. Weinig wind, grijs weer en  af en  toe  wat  gemiezer is ons  deel.  So far so  good. We zitten  nog  op schema  en  hebben  nog  geen  tegenslag  gehad.  (1 missertje  van  onze  kapitein  niet in rekening gebracht).

Deel  2 van  de rit  eindigt in  Lillo,  Midden  in  de haven  van  Antwerpen. Natuurlijk  nemen  we niet de kortste  weg  en  rijden  we eerst  Nederland in  om zo  via het noorden de haven  van Antwerpen in te rijden. De snelheid wordt  goed onder  controle gehouden en  in  gestrekte  draf  rijden  we over de fietspaden  doorheen  de noorderkempen. De landschappen wisselen  mooi  af:  van  de landelijke kempen,  naar  de industrie  in  de Haven. Hier is het  spannend: zijn  de sluizen  wel open?  halen  we de veerpont in  Lillo? Plots commotie in  het peloton. Jos P rijdt plat  bij het  overrijden van  een  sluisbrug.  Vliegensvlug schiet iedereen  in  actie.  We moeten  de pont halen…  in  nog geen  5  minuten zitten  we al weer op de fiets. Ronni  kan  opgelucht naar adem  happen.

Nog snel  even  een  pittige  kasseistrook en we  komen  aan  in  Lillo en  hebben  al  100km  in  de  benen.  Eventjes uitrusten  op de pont en  genieten  van  de  mooie vergezichten. Ons doel is Doel…

Aan de overkant snel  nog wat drinken en een  snackje nemen  en  we zijn  weer weg. Doel: hier  hangt een  raar sfeertje. Leegstaande huizen,  graffiti tegen  de gevels,  af en  toe nog een  bewoond huis.  Een  echte spookstad.   Snel  zijn  we hier door  en  rijden stilletjesaan  de polders in.  Hier is het nog platter  dan bij ons in de  kempen… zelfs de bruggen  zijn  hier  doorgaans plat.

Nog snel  eventjes fout  rijden  dacht  Ronni  (blijkbaar  had iemand  de pijltjes verkeerd gehange) en we komen  aan  in  Hulst. Een volledig omwald stadje waar we onze laatste  tussenstop zullen  nemen. We nemen  plaats op het verwarmde  terras  en genieten  van de mooie  omgeving. Het weer klaart  ondertussen  op en  af en  toe doet  de  zon  moeite  om er door te  komen. 

Van  Hulst gaat het richting Axel om zo te eindigen  in  Sas van Gent. Patrick laat  zich ook  nog eventjes  horen … hij rijdt  lek. Maar ook  dit is  snel  opgelost.  We komen  aan  in  Sas van  Gent  na 173 km, aan  een  gemiddelde  snelheid  van  27,2 km/u. We zijn gestart bij  8  °c en  komen  aan  bij 13° C.  Eerst nog genieten  van  een  heerlijke  verfrissing  en  dan  de  kamers op voor een  verkwikkende  douche.

Na de aperitief,  avondmaal en  late night  wandeling  (Louis M kende  hier wat ‘interessante’ plaatsjes) kruipen  we moe maar voldaan  ons bed in… Het song  festival  interesseert  ons  niet.  Op naar morgen.

Rit 11: Sus Luyten

Koud, regen  en  wind…  Hiermee is de  Sus  Luyten  kort samengevat. Ondanks  het slechte weer  zijn  er toch  een  200  tal  wielertoeristen  die  zich  waagden  aan  een  tochtje  doorheen  de noorderkempen  en  Nederland.

Bedankt  aan  alle  helpers  voor het trotseren  van  weer,  wind en  kou.

Rit 10: Peer

Met 24 stonden we aan de start voor een ritje Limburg.  Ronni nam nog wat gegevens door i.v.m. de Sus Luyten van volgende week en het Clubweekend over 2 weken.  Ook de zon was van de partij.

De witte benen konden nu eindelijk wat kleur krijgen. En ja ja ... bij deze aangename temperaturen was ook Johan erbij, dit kon echt niet missen. Ook Ange ging voor haar 1ste rit want het clubweekend komt er stilletjes aan.  Even over 8.30u was er dan de start voor een rit van 90km zoals in het boekje netjes staat vermeld.

De 4 koptrekker waren Ronni, Kris, Rony en Chris en dan weet iedereen dat het tempo niet zal stilvallen.  We vertrokken via Sluis, Bankei, Wezel en Geldershorsten tot het Kattenbos.  Van het Kattenbos ging het richting Overpelt.

Deze weg langs de autotestbaan is toch echt dringend aan een nieuw asfaltlaagje toe.  Putten zitten er niet in maar echt vlak kunnen we dit toch ook niet noemen.   Juist voor de N715 zit Louis B met hoge druk en wordt er een plaspauze voorzien.  Ideaal moment zo blijkt want Kevin staat lek.

Den druk is eraf en bandje hersteld ... we kunnen verder.

Via Lindel en Kleine Brogel gaat het dan naar de peer van Peer. Net voor Peer was er nog de officiële sanitaire stop. Het was een 3*** stop met vuilbak en zitbank waar onze wegkapitein effe ging rusten.

En na de rust op de zitbank terug op de fiets. Op de kasseitjes in Peer gaat het traag en voorzichtig.  Niet vanwege deze kasseitjes want dat zijn we al gewoon maar de auto voor ons rijdt met een L.  Het meisje achter het stuur zag zich ineens omringd door 24 fietsers die haar langs alle kanten passeerden. Je wordt van minder zenuwachtig.

Na Peer was het draaien en keren over smalle wegen en het tempo ... ja, dat bleef hoog. Alles ging goed, al was het soms toch maar nipt.  Een mooie generale repetitie voor het clubweekend maar iedereen kan gerust zijn ... de snelheid zal dan toch een beetje lager zijn. Tussen Hechtel en Leopoldsburg was er nog een leuke weg langs het militair domein.  Dat had onze wegkapitein weer mooi gezien.

Na Leopoldsburg nog wat binnendoor tot Olmen om daarna via de kanaaldijk rustig binnen te komen.Het gemiddelde was vandaag 30.2km/u dus ja, treuzelen was er niet bij.

Op het terras zal het wel goed geweest zijn maar ik fietste rustig naar huis.

Volgend weekend is het rust voor mij om daarna fris te zijn voor het clubweekend naar Sas van Gent.

ciao

Ronni

Rit 9: Viersel

Na Netersel vorige week,  staat  deze keer Viersel  op  het menu.  Voor wie  niet weet waar  dit  ligt: in  de buurt van  Zandhoven.

We zijn  einde april en  er zijn  al  jaren  geweest  waarin  we reeds met  korte broeken  en  korte  mouwen  rondreden. Echter vandaag nog  niets  van  dat.   Een  start-temperatuur  van  3°c  voelt dan  ook eerder  winters  aan.  Maar geen  geklaag: de winterfietskledij is nog  niet  weggestoken…

De voorziene afstand  van  vandaag  was 82  km.  Hoogtepunten  van  de rit zouden  2 kasseistroken  zijn  (een  lange  en  een  korte). We waren  dus  gewaarschuwd.

We vertrekken  richting  Dessel,  vervolgens Geel-Ten  aard om  zo richting  Kasterlee te rijden.  Aangezien  er niet  genoeg kandidaat-koptrekkers  zijn,  beslist  de achterhoede  om eens de sfeer  van  de voorhoede  te  gaan  opsnuiven. Kris,  Ronni,  Jos en  ik  zijn  het kwartet  van  dienst. Buiten  de kou  staat  er een  redelijk windje. Echter de 30km/u  aanhouden is  geen  probleem  voor deze  doorwinterde  flandriens.

De  enige  hindernissen  op  onze weg voor we de  traditionele  pisstop  houden  zijn  mosselen  en  paardenstront. Maar gezwind weten  we  deze te  ontwijken.

Na  de stop weze  iedereen  gewaarschuwd: de  kasseistrook van  2,5 km  komt  er aan  en  ligt in  slechte staat. We zien dat Ronni  zich laat uitzakken.  Het sein  dat  de  kasseistrook er  aan  komt. Kris zet  zich op  kop  en trekt  goed door. Ik tracht te volgen. Tegen  net geen  40km/u dokkeren  we over  de kasseien. En  net als je  dacht: “was dit alles?”  hebben  ze nog  snel  even  met een  kruiwagen wat  kasseien  op  elkaar gegooid… Hopen  dat de fiets  niet  breekt  en…  oef  we zijn  er van  af. 

1 slachtoffer: Louis M  rijdt lek.

De 2de kasseistrook  is  niet te vernoemen waardig.  Gezwind rijden  we van  Zandhoven,  via Pulle,  Vorselaar,  Lille,  en  Tielen richting  Kasterlee.  Vandaaruit  gaat het  via Ten  Aard terug  richting Mol.

Eindpunt van  de  dag: La Cuenta… Zou iemand een  WestVleteren gedronken  hebben?

Statistieken  van  de  rit:

• afstand: 82 km
• snelheid: 28,4  km/u
• hoogteverschil: 58m
• Temp: min 3°c,  max 11 °c

Rit 8: Netersel

De lente is  nu  reeds enkele  weken in  het land, maar aan de temperatuur  is  dat nog niet  te merken.  3 graden zijn temperaturen  die  eerder  winters aandoen  dan  voorjaars.  Maar we zijn geen  klagers  en  met lange broek, wintervest en  handschoentjes  aan  zijn we gekleed  voor de rit van  82km.  Natuurlijk zijn er steeds een  aantal  stoere binken  die het toch  met korte  broek proberen.

23 doortrappers staan  klaar  om, na een  geaccidenteerd  parcours van  vorige  week  (Hageland Classic),  een  biljart vlak  parcours voor  de kiezen  te  krijgen. We rijden  naar Netersel. Niemand  weet waar dit  ligt en  we hebben allemaal een  blind vertrouwen  in onze wegkapitein  van  dienst: Leon.

Via de Achterbos rijden  we  naar Dessel,  Retie,  Oud Turnhout en  Arendonk. Hier  steken  we de grens over Nederland  binnen. Via  de exotische  plaatjes Hooge Mierde en  Lage  Mierde (waarom  de een met 2  oo’s geschreven  wordt  en het ander  met 1 a  zou ik  echt  niet  weten)  rijden  we richting  … Netersel.

Ondertussen  houden  we  een tussenstop. Deze roept  bij enkelen  onder ons een déjà vu op.  We vervolgen  onze weg: Hulsel, Reusel,  Postel,  Witgoor en  zo  tot aan  de primeur.

Een  mooi rit, die  hard leek  op de rit  van  vorig  jaar naar Hulsel… Oude  wijn  in  nieuwe zakken?

In  de  Primeur  zien  we onze fietskameraad Cois terug.  Een  leuk weerzien…

Statistieken  van  vandaag:

Afstand: 81,76  km

gem snelheid: 29,1 km/u

Gem temp: 6,8  graden  (min  3° – max  12°)

Hoogtemeters: 75m

GPX-bestand: hier