Herfst. De blaadjes beginnen mooie kleuren te krijgen. De ochtenden zijn al wat frisser en het aantal wielertoeristen daalt zienderogend.
Vandaag is Leon wegkapitein en onder zijn leiding rijden we vandaag door de Limburgse Kempen. We zijn met een 20 tal rijders en de korte broeken hebben plaats moeten ruilen voor de lange broeken.
Zoals gewoonlijk zijn er weer 4 koptrekkers. Onmisbaar om de mensen van rij 3, 4 en 5 uit de wind te zetten en er zo voor te zorgen dat iedereen, Jong en oud, dik en dun, groot en klein kan volgen. Echter, vaak genoeg worden de koptrekkers bedankt voor hun bewezen diensten.
Achteraan de groep zijn er ook rijders die zicht telkens weer opofferen. Voor hen niet comfortabel uit de wind zitten. Voor hen niet rustig laten meerijden met de flow van de groep. Voor hen niet om de 5 km rustig in het wiel hangen. Continue aandacht, telkens weer remmen en optrekken, steeds weer de harmonica dichtrijden, collega-renners die het moeilijk hebben ondersteunen (zowel mentaal als fysiek). Kortom de werkpaarden van de achterhoede zorgen er voor dat uiteindelijk iedereen telkens weer de eindstreep haalt.
Vandaag doorheen de Lommelse industrievelden en de Hechtelse bossen. Zonder kleerscheuren ment Leon zijn troepen. 70 km met een gemiddelde van net geen 30 getuigt dat we onze conditie nog niet aan het afbouwen zijn. Nog 3 ritten en het seizoen zit er op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten