Rit 32 – Tongerlo

Met 19 stonden we aan de start van rit 32 ... zonder onze voorzitter want deze had verplichtingen door de verkiezingen.

De zon was van de partij waardoor het opnieuw een aangename rit zou worden. De 4 koptrekkers waren Ronni, Kris, Walter en Guy. Rustig vertrokken doorheen Mol om dan op snelheid te komen langs de kanaaldijk. De herfst en de nog wat natte plekken hier en daar zorgde voor een gemoedelijke snelheid.

In elk dorp was het wel opletten ... door de verkiezingen was het opmerkelijk veel drukker op ne zondagvoormiddag. Na het verlaten van den dijk fietsten we verder via Vorst, Veerle en Blauwberg. Alles bleef goed gaan tot ... de sanitaire stop.

Carlo en Sonny bleven plakken in ne verse kakkedrol. Iedereen lachen natuurlijk, behalve de twee van hierboven, die waren hun schoenen zo aan het proper maken op den asfalt dat de vonken eraf vlogen samen met de dierlijke meststoffen. Het creëren van ruimte is dan geen enkel probleem.

Na de stop volgde een lichte heuvelzone met de Kapittelberg en de Stippelberg. Kris trok effe door en de rest bleef rustig zitten. Bij mij is de conditie al enkele weken in vrije val, dus ... laten rijden. Het leven kan soms simpel zijn. Na de molshoopjes verder via Bergom, Westerlo, Tongerlo, Stelen en Bel tot cafe La Cuenta.

Hier was het zalig vertoeven op het terras in de zon en onder de vuurtjes.

Kevin gaf nog een rondje op de geboorte van zijn dochter en de vrouwen hielden een gesloten vergadering met het oog op de laatste rit.

Dat kan dus nog spektakel opleveren tijdens onze afsluiter.

Maar eerst volgende week nog naar Hulsel onder leiding van onze voorzitter. De juiste gegevens voor vandaag zijn 67.78km en 28.2km/u.

Ah ja, bijna vergeten maar nog voor de kanaaldijk had Rony zijne fiets bijna over de haag gekieperd. Twee weken terug stukken aan zijne racefiets en nu problemen met zijne mountainbike.

Je gaat voor minder vloeken ...

ciao

Ronni

Rit 31: Pijnven

Herfst. De blaadjes beginnen mooie kleuren te krijgen. De ochtenden zijn al wat frisser en het aantal wielertoeristen daalt zienderogend.

Vandaag is Leon wegkapitein en onder zijn leiding rijden we vandaag door de Limburgse Kempen. We zijn met een 20 tal rijders en de korte broeken hebben plaats moeten ruilen voor de lange broeken.

Zoals gewoonlijk zijn er weer 4 koptrekkers. Onmisbaar om de mensen van rij 3, 4 en 5 uit de wind te zetten en er zo voor te zorgen dat iedereen, Jong en oud, dik en dun, groot en klein kan volgen. Echter, vaak genoeg worden de koptrekkers bedankt voor hun bewezen diensten.

Achteraan de groep zijn er ook rijders die zicht telkens weer opofferen. Voor hen niet comfortabel uit de wind zitten. Voor hen niet rustig laten meerijden met de flow van de groep. Voor hen niet om de 5 km rustig in het wiel hangen. Continue aandacht, telkens weer remmen en optrekken, steeds weer de harmonica dichtrijden, collega-renners die het moeilijk hebben ondersteunen (zowel mentaal als fysiek). Kortom de werkpaarden van de achterhoede zorgen er voor dat uiteindelijk iedereen telkens weer de eindstreep haalt.

Vandaag doorheen de Lommelse industrievelden en de Hechtelse bossen. Zonder kleerscheuren ment Leon zijn troepen. 70 km met een gemiddelde van net geen 30 getuigt dat we onze conditie nog niet aan het afbouwen zijn. Nog 3 ritten en het seizoen zit er op.

Rit 30 – Oud-Turnhout

Bij de start van rit 30, groot nieuws: Kevin is papa geworden van een dochter met de mooie naam Elise. Da wordt trakteren op het terras van de Krophoek ... het leven kan mooi zijn.

Onder een straalblauwe hemel stonden we met 16 paraat voor een rit van 73km. Niet naar Pijnven maar naar Oud-Turnhout.

De 4 koptrekkers waren Ronni, Walter, Guy en Kris.

Via Sas 4, Witgoor, Postel, Reusel en Arendonk ging het zonder problemen naar de plaspauze. We stopten natuurlijk in het zonnetje en de teller wees 38km aan. In het tweede deel volgde nog 2 kasseistroken ... telkens na zo een strook is gelijk iedereen weer helemaal wakker. Na de kasseien hielden we vooraan alles mooi onder controle tot ... SCK. Hier waren het niet de kasseien maar een te scherpe bocht naar links in combinatie met nen auto dat zorgde voor gevaar.

We waren opnieuw bij de les.

Nog een ommetje via Sluisjes ijs om dan na 73km te genieten van een frisse pint op het terras van de Krophoek. Het mooie weer, op tijd binnen en een traktatie zorgde ervoor dat er toch 4 rondjes werden gedronken.

En volgende week met wat vertraging ... Pijnven.

ciao

Ronni

Rit 29: Turnhout

Vandaag is het de hoogmis van ons Seizoen. Vandaag worden we in ons zondags kostuum verwacht bij onze sponsor: parkmotors in Turnhout.

Om stipt 8u30 staan we met z’n allen klaar om te vertrekken. Voor de verandering was het wegdek deze keer droog. Jan zal geen handdoeken moeten klaarhouden. De herfst is ondertussen wel in het land, en dat is te voelen aan de temperatuur. De lange pijpen worden ook al door menig fietser bovengehaald.

60 kilometer staan er vandaag voor de kiezen. Laat ons zeggen: a walk in the park voor de doorwinterde/doorzomerde wielertoerist. Je kan het vergelijken met de laatste rit in de ronde van Frankrijk: een parade van onze fietsclub doorheen het kempenland: gezellig keuvelend, vrolijk lachend, en rustig peddelend.

Zonder problemen bereiken we de hallen van parkmotors. Hier worden we met open armen ontvangen. Natjes en droogjes staan klaar om verorberd te worden. Het ontvangst is geweldig. En zoals sterren het betaamt, laten we ons ook gewillig fotograferen.

 

Na een uurtje, zitten onze plichtplegingen er op en kunnen we weer richting huiswaarts keren.

De heenrit was zonder problemen en in de opperste stemming verlopen. De terugrit daarentegen…

1 kasseistrook had Ronni ons voor de wielen gelegd. Biljartvlak vergeleken met wat Jan VB ons in Brussel had voorgeschoteld. Nochtans, 1 foute beweging bij Rony, en KRAK. Plots kan hij niet meer schakelen vooraan. Eerst is het niet duidelijk wat het probleem is, maar bij nader onderzoek, blijkt zijn voorste shifter afgebroken te zijn van zijn kader. Man, man, man, Miserie, Miserie.

Gelukkig kwam Guy ter hulp en met een colsonbandje slaagt hij er in de shifter terug vast te hangen aan het kader. Schakelen vooraan gaat niet meer, maar rustig naar huis rijden wel.

Louis B. wilt ook nog graag even vermeld worden in het verslag en rijdt daarom snel nog lek in Retie. Daarna gaat het in gestrekte draf richting Mol.

In Dessel krijgen we nog aansluiting van de Molse hoop in de veldritwereld: Rob Peeters. Jos P doet nog eventjes een praatje met Rob en dan wordt de sprint aangetrokken. Vooraan zijn de vogels al lang gaan vliegen en de winnaar was Kris of Chris.

Zo zie je maar dat korte ritten niet saai hoeven te zijn.

De herfst nadert, en het einde van ons fietsseizoen ook. Nog 1 keer om 8u30, en dan pas om 9u…