Ronni begint met een speech. Een nieuw seizoen… en de gebeurtenissen uit het winterseizoen gaan we voor goed achter ons laten… Tja, dat zal voor de een makkelijker worden dan voor de ander. De opgebouwde vetreserves om de strenge wintermaanden door te komen waren lang nog niet bij iedereen weggewerkt.
Als er 1 les is dat ik uit het tussenseizoen heb moeten trekken, dan is het wel niet meer te lachen met de mensen die moeite hebben om meer dan 30 km te fietsen zonder sanitaire stop. Heren en dames, bij deze mijn respect en de belofte hier geen flauwe grapjes meer over te maken.
De zon vergezelde ons de ganse rit. In de ochtend was het nog behoorlijk frisjes, maar in de loop van de voormiddag kroop de temperatuur naar aangename waarden.
We reden via Mol naar Dessel, Retie, Postel, zo Nederland in om uiteindelijk terug uit te komen in Postel om zo richting Bailey-brug te rijden, kanaaldijk op en uiteindelijk halt te houden aan de Krophoek.
Echter net voor Postel (op de terugweg) scheurde het peloton in 2 groepen. Groep 1 volgende een gestage tempo richting bailey-brug. Groep 2 liet groep 1 begaan en reed op eigen tempo binnen. Oorzaak van deze breuk in het peloton: Steve had een barst in zijn staartsbeentje waardoor elke pedaalslag helse pijnen veroorzaakte van zijn achterste tot zijn kleine teen. Aangezien opgeven geen optie was is Steve onder aanmoediging van 2 ploeggenoten tot aan de Krophoek geloodst. Uiteindelijk komen we met een kleine achterstand aan, en kunnen we nog tijdig aansluiten bij de eerste ronde.
Hoe groep 1 de krophoek heeft bereikt, wie de sprint hier heeft gewonnen of wat de gemiddelde snelheid was, kan ik niet vertellen. Wel kan ik zeggen dat de eerste 60km van het seizoen goed zijn verteerd. Op naar rit 2…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten