Rit 32: Reusel

Vorige week zonnig en warm, vandaag grijs en koel. De temperaturen zaten al tegen het vriespunt aan. Om het met de woorden van Eddy de Mey te zeggen: ‘dat scheelt meer dan een slok op een borrel”. Bijna iedereen had zijn wintertenu bovengehaald. Bijna… Enkel Frank vond de temperaturen nog aangenaam genoeg om in korte broek te komen.

Vandaag brengt de Rit ons voor de laatste keer dit jaar naar het buitenland: Reusel. Via Retie, Oud Turnhout en Arendonk rijden we Nederland in. Van Reusel gaat het recht naar Postel. Zoals aangekondigd, zal het peloton hier op een lint getrokken worden. Na een aarzelende start zet Cois aan. Niemand volgt. De wind staat verkeerd en niemand durft… Uiteindelijk zet Ronni aan. Hij rijdt het gat op Cois dicht. Anderen volgen snel. Uiteindelijk maken we een mooi treintje en lossen we elkaar vlot af. Echter 5km beuken tegen de wind aan 40km/u gemiddeld begint sommigen toch in de benen te kruipen. Er worden al eens aflosbeurten overgeslagen. Ronni C en Kevin slagen er een gat te slagen. Ik tracht het gat dicht te rijden en slaag er in nog tot bij Ronni te komen. Kevin haal ik juist niet.

Het op een lint trekken heeft blijkbaar enkele slachtoffers gemaakt. Chris VE en Ange hebben moeten afhaken. We wachten ze mooi op.

Via de kanaaldijk rijden we richting ring. Hier weer zelfde scenario. Cois trekt de spurt aan. In eerste instantie volgt niemand, maar uiteindelijk slagen Ronni en Ronny een gat en spurten voor de eer. Uiteindelijk wordt nog gezellig nagepraat in ons stamcafé de Krophoek.

Het einde nadert en komt dichter… Nog 2 ritten te gaan…

Rit 31: Beverlo

De dagen worden korter, de nachten langer. Met het korten van de dagen, korten ook de ritten.

Nog 4 ritten en het seizoen zit er op. Ritten van 70 km zijn nu definitief verleden tijd. Vandaag stond oorspronkelijk Reusel op het programma. Echter de weersomstandigheden beslisten hier anders over, of zorgden toch mee voor een wijziging in rittenschema. Aangezien het lekker nazomer weer was, besliste Ronni om de rit van Reusel uit te stellen en richting Beverlo te rijden. Omwille van het mooie weer was het beter het bochtige parcours onder de vele boomgallerijen vandaag te volgen. Volgende week zou het kunnen regenen en stormen wat met de bladeren een spekgladde cocktail zou vormen.

Het werd uiteindelijk een rustige rit. 4 koptrekkers beuken tegen de wind in. Ondanks de aangename temperaturen en het herfstzonnetje, blies de wind toch straf door. De laatste kilometers gingen over de kanaaldijk. Dit betekent een sprint. Weinigen hadden echter zin om een fors aan de boom te schudden. Ronny VB zet aan, ik kruip in het wiel. We rijden 36km/u. Te traag naar mijn mening. Ik neem over een trek het tempo op naar 42km/u. Echter de wind bleef maar waaien en de meet was nog ver weg. Ik zet me opzij. Louis M neemt over en trekt fors door. Enkel Ronni C kan volgen. De kloof is geslagen en ondanks vergeefse pogingen geraken we geen meter dichter. De prijzen aan de meet worden broederlijk verdeeld tussen Ronni en Louis.

Nog 3 ritten te gaan… volgende week naar Reusel dan.

Rit 30: Tongerlo

Vorige week kondigde ik de herfst aan. Vandaag moet ik mijn woorden terugnemen. Met temperaturen van boven de 20 graden en onder een leuk zonnetje, waanden we ons in hartje zomer. In de maand augustus hebben we dit niet meegemaakt…

Tongerlo stond op het programma. En wie Tongerlo zegt, zegt de Abdij, sporta, … Toch hier zijn we deze keer niet langs gepasseerd. Via Westerlo en rijden we eventjes langs de achterbuurten van Tongerlo richting Oevel. Om vervolgens naar Meerhout te rijden. Hier rijden we een van de laatste hellinkjes van het seizoen op. De debatten worden hier gevoerd door Kris VE en Ronni. Wie gewonnen heeft was niet zichtbaar vanachter aangezien ze snel uit het gezichtsveld verdwenen waren. De strakke wind, het veel draaien en keren zorgde er voor dat er snel een breuk kwam in het peloton… Een paar zaten door hun beste krachten heen.

Ook deze keer stonden we weer 5x stil (technisch gezien toch): 4x lek en de plaspauze. 1 keer reden Frank en Paul tezamen lek waardoor we in werkelijkheid maar 4x voet aan de grond dienden te zetten.

Het gemiddelde lag iets lager dan vorige week. waarschijnlijk mede door de wind. 29km/u gemiddeld is nog altijd respectabel te noemen.

Nog 4 ritten…

Rit 29: Kaulille (of toch bijna)

Na het beulenwerk van vorige week, stond er deze week een makkie op het programma. Net geen 80 km, geen hellingen, geen kasseien, geen tramsporen. Het parcours was zo vlak dat menig biljarter jaloers zou zijn.

Het weer was grijs, frisjes, strak windje en af en toe viel er wat druilerige regen. Kortom, de herfst is definitief aangebroken. Langs de kanaaldijk richting Neerpelt kwam dit perfect tot zijn recht. De bomen waren daar volop aan het verkleuren en de blaadjes begonnen dwarrelden naar beneden.

Ondanks het seizoenseinde, blijven de koptrekkers het tempo strak houden. De terugkomst van Kris VE heeft hier zeker een invloed op. Tijdens zijn 3 weken vakantie is hij niet op zijn luie kont gaan liggen, maar heeft hij enkele kleppers in Oostenrijk bedwongen.

Een constante blijft in dit seizoen: de lekke banden. Ook deze rit stonden we weer 4x stil. Komt daar nog de gewoonlijke sanitaire stop bij en we stonden weer bijna elke 10 km met de voeten aan de grond. we zullen het ‘intervaltrainingen’ noemen.

Rond 11u30 arriveerden we toch in de Krophoek waar we met het gewoonlijke gerstenat, kopje koffie of warme choco onze innerlijke mens weer konden verwarmen.

Volgende week om 9u starten. De ritten worden zienderogend korter. Het einde nadert.