September. De zomer is voorbij en de herfst dient zich aan. Na herfsttaferelen de voorbije weken, was het nu een lekker weertje. Het zonnetje scheen, de temperatuur was aangenaam. Meer moest dat niet zijn.
Vandaag zouden we naar Zolder rijden. 85 km, over een voornamelijk vlak parcours. Onderweg 1 hindernis: de heuvel langs het F1 parcours van zolder.
Tegen een gezapig tempo trokken we langsheen Limburgs mooiste weggetjes. Beetje draaien en keren. Maar was goed onder controle door de wegkapitein en zonder noemenswaardige feiten bereiken we de eerste pisstop. 1 van de koptrekkers gaf hier aan vervangen te willen worden aangezien hij zich wilde sparen voor de triatlon van de namiddag. Zijn dit de eerste tekenen dat onze Beer van Balen, Louis van Lil, toch ook zwakkere momenten kent. Dit is de eerste keer dat Louis openlijk spreekt over ‘het sparen van zijn krachten’. Een moment van zwakte? Of komt het doordat hij bompa is geworden, hij ook denkt dat hij zich moet gaan gedragen als een bompa? We weten allemaal dan wat Louis gaat krijgen voor zijn nieuwjaar: een klak.
Vers bloed vooraan dus. Na de enige hindernis van de dag (gewonnen door Kris VE) rijden we de kanaaldijk op. Nog 30 km beuken tegen de wind. Het tempo wordt strak gehouden en tegen 33 km/rijden we van zolder, via Lummen, Beringen richting Ham. Af en toe trekken we het tempo wat op om ook de laatsten van het peloton wat inspanning te gunnen.
Vanaf Ham wordt de laatste rechte lijn ingezet richting Balen. Het tempo wordt met een snok opgetrokken tot 36km/u. We draaien mooi rond. Dit kunnen we nog wel een tijdje volhouden… Na 5 km gaat het toch te snel en ontstaat er een breuk in de groep. Kris VE en ikzelf rijden weg van de rest. Kris kijkt om en trekt het tempo op tot 40km/u. Ik ben blij in het wiel te kunnen blijven zitten. Uiteindelijk moet ik ook lossen (2 weken strandvakantie is niet bevorderlijk voor de uithouding blijkbaar). Kris komt overtuigen als eerste over de meet.
We rijden dan rustig binnen naar de krophoek zou je denken. Niets is minder waar. Het tempo blijft 35km/u met een strakke kopwind. Rood maar voldaan bereiken we uiteindelijk de finish. Het einde van het seizoen nadert en we voelen het aan de conditie…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten