dinsdag 4 mei 2010

Rit 7: Essen

Naar goede gewoonte staat er in de lente een langere rit op het programma. De voorbije jaren was dit doorgaans de Hageland Classic. Dit jaar gingen we voor iets nieuws: 165 km doorheen de noorderkempen.

Het lentezonnetje bracht ons wat verwarming. En dat was ook nodig: temperaturen net boven het vriespunt, deden het niet echt als lente aanvoelen. Het zonnetje daarentegen compenseerde veel.

IMG00031-20100417-0856

Over de eerste 65 km van de rit kan het volgende gezegd worden:

Na 10 km:

IMG00033-20100417-0956

Na 20 km:

IMG00034-20100417-0957

En de volgende 30 km nog 3x van dit:

IMG00036-20100417-1050 IMG00037-20100417-1129

Gelukkig was er na 65 km (om geen moeilijkheden met het thuisfront te krijgen, zijn de vloeistoffen weggefotoshopt):

IMG00040-20100417-1152

De volgende 60 km bracht ons doorheen de velden en vlakten van de noorderkempen richting Nederland. Met een wervelend gemiddelde van richting 30km/u reden we gezwind doorheen het kempenland.

Kilometer 110 bracht ons naar Baarle Hertog. Hier stopten we voor een 2de keer. Ondertussen was het al wat warmer geworden en was het gezellig vertoeven in het lentezonnetje.

Nog 50 km te gaan. Via Reusel reden we naar Postel om zo via Retie en Dessel richting kanaaldijk te rijden. Ondertussen lag de snelheid constant tussen de 35 en 40 km/u. Echter nog voor we aan de kanaaldijk waren stonden we nog eens stil: bij Bart was de ketting vast gelopen. Na wat wringen, trekken, sleuren en duwen kreeg Louis uiteindelijk de ketting los. Gelukkig hadden we een plakkertje bij want Louis had zich bezeerd. Het levende bewijs dat hij toch menselijke eigenschappen heeft.

Nog 10 km te gaan. Bart zijn ketting is gemaakt en we trekken terug op, maar dan gooit Ronni roet in het eten: lek. Ondanks de blessure slaagt Louis er in om alles even gezwind te herstellen.

De eindspurt wordt nog gewonnen door Leon. Uiteindelijk werd de 165 km in zonnige omstandigheden afgelegd tegen een gemiddelde van net geen 30km/u.

Geen opmerkingen: