Alpen 2009: Le Freney-d'Oisans

Verslag Alpenrit Donderdag 11 juni 2009
Verslag gever : Wim Wouters

Alweer de voorlaatste fietsdag in Freney. Na een korte nacht “voor sommige althans” want er waren weer twee ploegen van de boomhakkers aan het werk.
In 2 shiften deze keer. De eerste shift was zelfs voor een vrouw rara en dan om 6.30 u nam Frank de volgende shift voor zijn rekening. “Hij kreeg zijn kettingzaag niet eerder in de gang.” De anderen hadden al lang wakker gelegen van de regen tijdens de nacht. Voor diegene die aan de achterkant van het hotel lagen was het goed te horen dat het beekje veel feller was gaan stromen. “Nadien hebben we vernomen dat ze door de vele regen de sluizen hebben moeten
openzetten. “Wie zou dat gedaan hebben?”
Aan de ontbijttafel was de goesting bij iedereen dan ook ver te zoeken. Niemand in koerskleren ook Ronni en Frank niet, alleen Carlo had een deel aangetrokken onder zijn gewone kleren. Ronni besloot toch om 9.00 u te vertrekken voor de rit van 130 km die Dinsdag was ingepland. Toen iedereen startensklaar stond was er toch nog ene die het echt niet zag zitten. Louis M. had zich opgesloten op de W.C. maar zelfs daar zat hij niet op zijn gemak, hij moest en zou meerijden. Na de bekende afdaling naar Le Bourg d’Oisans konden we na een korte stop in Gavet en de nodige zonnecrème beginnen aan de Col de la Morte.
Het eerste dorpje op deze klim was het bekende St. Barthélemy. De nodige stimulance van de volgwagen deed bij velen ook zichtbaar deugd “Kijk naar de mooie dame en het gaat eens zo goed.” Als beloning kregen de eerste op de top een welverdiende massage van de madonna. Ook bij Louis B. ging het zichtbaar beter was het door de doortocht door het eerder gepasseerde dorpje of toch door de dubbele portie geitenkaas van gisteren avond. Hij wordt zo stilaan een echte berggeit.
Na een korte afdaling had onze cateringploeg alweer een mooi plaatsje in de zon gevonden. Hier was Jan zijn fiets bijna kwijt aan lokale bouwvakkers die hem wel konden gebruiken. Na de lunch verder naar de Col de la Malissol 4 km aan 5% hmhm. Louis had zijn krachten hier ook duidelijk overschat. Ook deze col overwonnen ging de rit verder in dalende lijn naar de Col d’Ornon. Hier was een eerste klein probleempje van de week. Brug onderbroken met gevolg een kleine omleiding langs Valbonais. In deze omleiding was het weer prijs voor pechvogel van de week Bart reed voor de 4 de keer plat. Ook hier had de volgwagen weer een mooi plaatsje gevonden waar sommigen greetig gebruik van maakten om hun darmen nog eens te ledigen.
Na de reparatie van Bart zijn band konden we de weg verder zetten naar de Col d’Ornon. Eerst nog 7 km samen en dan gaan. Dat heb ik voor een keer eens letterlijk genomen. De eerst kilometers zouden redelijk plat zijn dus gas geven maar. Zo klimmen tussen de 24 en 28 km het is eens wat anders. Voor twee ging het natuurlijk nog niet hard genoeg natuurlijk de Ronni en Louis M.. Na een 8 a 9 km begon de weg wat stijler omhoog te gaan en heb ik de kop overgelaten en ben verder in het wiel van Raymond naar boven kunnen rijden. Ook vanachter was er het een en ander aan de hand. Peter dacht dat hij met de brommer onderweg was. Omdat
hij zijne kleine plateau niet kon nemen gebruikte hij zijn voet vitessen maar en zo lukte het wel. Nu nog afdalen naar Le Bourg d’Oisans en ook hier was er weer pech helemaal beneden de afdaling lek voor Roger “Zijn zakske was ook kapot”. Weer snel gerepareerd en de volgwagen reed door naar Freney en wij nog door het centrum van Le Bourg d’Oisans. Tot op een gegeven moment het een en ander achter onze rug geroepen werd. Bleek een of andere zotte Fransman door 2 x te toeteren de weg wou vrij maken en midden in de groep de weg rechts wou inslaan. Wij verder en een paar honderd meter verder “PLAT PLAT” weer Roger. Na ook dit gerepareed te hebben enkel nog de Croix de Cassini voor de kiezen hier was Raymond de pechvogel van dienst juist boven op de top reed ook hij lek.
Samengevat: In tegenstelling tot wat het zich deze morgend liet uitschijnen weer een prachtige warme “voor sommige zelfs te warme” dag met voor ons met de Col de la Morte een van de mooiste cols die we al gedaan hebben.