Rit 19: Halen

Vandaag stond er nog eens een pittig ritje op het menu. Telkens als we richting Diest rijden, weten we dat het heuvelachtig wordt.

De rit zou 105 km zijn en daarom vertrokken we al om 8u. Iedereen is immers graag op tijd thuis om de pattatjes nog warm te eten.
En zoals de voorbije weken zouden we ook vandaag een aardig gemiddelde nastreven. Voor de verandering ging ik ook eens op kop rijden vandaag. Kwestie van het verhaal eens vanuit een ander standpunt te brengen. De 4 koptrekkers van dienst waren vandaag Kris van Esch (als vaste waarde), Ronni Caers (als wegkapitein), Louis M (als flandrien en beuker) en Wouter (als verslaggever).
Het is 8u stipt en Ronni geeft nog snel wat informatie rond het clubfeest. Gelukkig voor Patrick neemt Ronni zijn tijd om de uitleg te geven, want anders was hij te laat geweest. Dus iets na 8u zijn we weg. Via Mol centrum rijden we richting Heidehuizen. Daar sluiten nog 3 doortrappers aan bij onze groep. Vervolgens rijden we via Meerhout, Tessenderlo richting Schaffen. Hier in Schaffen ligt de eerste heuvel op ons te wachten. Ronni lost al snel vooraan. Kris en ik houden er gewoon een strak tempo op na en Louis volgt ons. We zijn nog niet goed boven of we horen al roepen "PLAAAAAAT". Jan Vandenbergh stond plat. Het duurde eventjes voordat het probleem verholpen was, maar na een 5tal minuutjes waren we weer onderweg. Ondertussen waren de vrouwen al gaan plassen.
Via Schaffen reden we naar Molenstede. Hier lag de 2de helling: 2km licht stijgend. Hier weer zelfde scenario. Kris en ik trekken de kop en houden er een stevig tempo op na. Ronni lost weer. Louis blijft in het wiel. Op 500m van de top komt Louis er over, ik ga er achter aan, Kris lost. Louis is eerst boven. Maar het heeft hem blijkbaar krachten gekost want op de volgende helling zal het niet zo makkelijk gaan.
Via de ring van Diest rijden we richting Scherpenheuvel. Hier ligt klim nr 3, Louis springt hier weg, maar Kris haalt hem in en gaat er over. Ondertussen beginnen er een aantal achteraan al moe te worden. We houden een strak gemiddelde aan en rijden zo richting 4de helling. De klim naar de autostrade: hier trekt Kris de klim aan. Ronni springt weg en Louis gaat er achteraan. Het wordt een nek aan nekrace. Ronni haalt het nip.
Hier is het keerpunt. We hebben altijd de wind op kop gehad, van nu af aan zou het sneller kunnen. Via nog een paar hellingenen een pisstopje rijden we richting Paal. Ondertussen vechten Kris en Louis nog een aantal duelletjes uit, telkens in het voordeel van Kris. Soms gaan ze zo op in hun gevecht dat ze vergeten af te draaien. Zij zullen meer dan 105km afgelegd hebben denk ik.
In Paal ligt de laaste Helling. Kris en Ronni vechten hier voor de ereplaatsen. Het is een heroïsch gevecht wat enkele oergeluiden oplevert. Ik geloof dat Kris het nipt haalt.

We rijden richting Mol langs de kanaaldijk. De laatste 10 km hebben we de wind pal in de rug. Kris en ik trekken het tempo op naar 40km/u. Maar dat is niet snel genoeg voor Louis. Hij legt het tempo met een ruk hoger naar 54km/u. De laatse 5km leggen we dus in een record tempo af. Louis op kop, ik in zijn wiel, Ronny vb en Frank in mijn wiel. Wat moet ik nu doen? De sprint aan trekken voor Frank en Ronny of het gat laten vallen voor Louis? Ik blijf te lang twijfelen en uiteindelijk beslis ik maar om Louis voorbij te gaan. Ronny en Frank springen er direct over en uiteindelijk is het Ronny die de sprint wint. Maar zoals gewoonlijk, geen bloemenmeisjes of kussende missen. Jammer eigenlijk, want er zouden plots wat meer kandidaten zijn om mee te sprinten.

Over de strijden in de achterhoedes kan ik niets zeggen, ik hing immers van voor. Maar naar ik gehoord heb hebben ze zich daar ook de pleuris gereden.
Uiteindelijk hebben we deze rit aan een gemiddelde van 29,6 afgelegd. Op naar 9 augustus...