Rit 28 – Brussel

Om 8u was het verzamelen en iedereen was present. 3 auto’s en een busje van de Peugeot brachten 15 personen en fietsen naar Everberg. Onderweg effe opschudding toen Louis op de E40 volle gas richting Brussel zoefde en afrit 22 op een haar na miste. Gelukkig was er Mia nog die net op tijd wakker werd ... oef!!

Jan Vanbroeckhoven was onze wegkapitein en deze stond ons reeds op te wachten. Onder een stralende zon maakte iedereen zich klaar en om iets na 9u waren we weg.

Jan, Ronni, Chris en Kris waren de 4 koptrekkers.

De hele tijd was het draaien en keren, op en af maar het tempo bleef rustig. Enkel op de kasseistroken en de langere bergjes mocht iedereen zijn ding doen. Na ongeveer 20km zou er een glooiende kasseistrook komen van 2km.

Man ... wa was da ???!!!!

Halverwege was er een strook bij waar hier en daar nog ne kassei lag maar voor de rest niets. Het ging dan ook nog stijl bergaf met bochten en losse steentjes. Da was dus effe met de billen dicht maar iedereen bleef recht. Toen we allen beneden waren zei Jan heel droog: jongens, erger dan dit gaat het nimmer worden ... hadden we nu effe geluk zeg!

Hoe we juist gereden zijn ... echt ik weet het niet maar aan de leeuw van Waterloo zijn we zeker geweest.

Na 52km was er de stop aan een café.

Nog steeds blauwe lucht, zelfs geen wolkje te zien en 23°. 5km verder waren we in Nivelles en dit was het keerpunt. De wind blies nu in de rug en we flitsten langs Ittre, Hallerbos, Dworp tot boven op de Bruine Put. Hier hadden we een probleem want Jan onze wegkapitein had krampen.

En zonder Jan ... geraken we nooit thuis. Dus ... hebben we een extra stop gehouden nabij Linkebeek. Suikers kunnen wonderen doen want Jan schoot terug uit zijn startblokken.

Maar ook weer niet want in Brussel ... daar waren we niet alleen???

Vanaf Ukkel was het autovrij en daar ging het nog goed. Maar eenmaal in het centrum was het hopeloos. Kei veel mensen op straat en wij daar tussen ... echt bangelijk. En toch ... met 15 zijn we er doorgeraakt. Wel was het ne keer of 50 bijna tegen den asfalt maar bijna is nie helemaal. Nog ne sanitaire stop ingelast want met al die stress zat het water hoog.

Na Brussel ging het snel naar Sterrebeek en daarna verder tot Everberg. De juiste gegevens waren 113.89km en 24.2km/u. Als afsluiter nog een frisse pint en daarna in de auto nagenieten van een rit die nog lang zal bijblijven.

Aan allen nen dikke merci en tot zondag.

ciao

Ronni

Rit 27 – Lummen

Zondag 9 september kunnen we omlijsten als een prachtige nazomerdag. Mag ook wel na al die regen die we al over ons heen hebben gekregen. Het zou die dag tot 30° warm worden en ze zaten er niet ver naast. Met 22 stonden we aan de start onder een straal blauwe hemel. Onze voorzitter was wegkapitein en de 4 koptrekkers waren Ronni, Guy, Kris en Chris. Nog effe een praatje gemaakt met Rik en Stefan want da was lang geleden.

Rustig uit Mol gereden via de Hofstraat en daarna langs de kanaaldijk tot Ham. Verder via Hulst tot Paal waar het altijd leuk fietsen is door het glooiende terrein. De molshoopjes bleven aanwezig en de sanitaire stop lag ... op den top van een bergske. Ik dacht ... we trekken eens door, met het oog op Brussel, maar de benen ... het beste is er toch wel af.

Kris ging na mij vol door maar werd op het einde nog nipt geklopt door onze bergkoning maar ... deze laatste was diep geweest want moest er duidelijk effe van bekomen. Na de stop verder tot Lummen waar we al terug stil stonden door een lekke band van Kevin. De plaats van lek rijden was nen topper ... de klim richting E314.

Terug vertrekken was dus lastig maar moeilijk gaat ook.

Verder via Molem, Genenbos en Geneiken tot het Albertkanaal. Het glooiende accent verdween als sneeuw voor de zon, het vlakke nam weer de bovenhand. Langs het water viel het tempo nimmer stil, zeker niet met een zacht, warm briesje in de rug. Op het einde ging het tempo nog stevig naar omhoog zeker opdat we overal vrij door mochten van de seingevers. Die stonden daar gewoon ... voor mij mogen ze daar elke week staan.

Op het terras was het zalig genieten van een frisse pint en het zonnetje. Voor één iemand was het toch een beetje balen. Jos Pauwels had zich van uur vergist en stond om 9u aan de start, helemaal alleen want de start was om 8.30u. Is toen op zijn eentje naar Lummen gefietst en had een gemiddelde van meer dan 31km/u. Jos heeft duidelijk karakter en wilde er nog een stevige training van maken met het oog op Brussel.

Volgende week is Jan Vanbroeckhoven onze wegkapitein voor de laatste zware rit van het seizoen.

Op het menu staat 125km in en rond Brussel.

We gaan dus zweten ...

ciao

Ronni

Rit 26 – Pulle

Met 22 waren we present voor de rit naar Pulle. Bij de briefing vertelde Ronni dat er een nieuwe kasseistrook van 2km in het parcours lag. Kasseiliefhebbers zagen dit volledig zitten ... anderen keken wat bedenkelijk.

Er werd rustig gestart met de 4 koptrekkers: Ronni, Kris, Rony en Chris. Via de Europawijk ging het naar het kanaal waar het nieuwe wegdek bij iedereen in de smaak viel. Verder via Ten Aard, De Zegge, Lichtaart, Achterlee en Grobbendonk tot Domein Boenders.,Hier was er de sanitaire stop ... voor de mannen: ok ... voor de vrouwen: net iets minder door de hete netels.

Sorry dames.

De eerste 40km verliep vlot en rustig zonder enig probleem ( de netels vergeten we eventjes ). Na deze stop verder langs het Albertkanaal tot Vierseldijk en dan ... 2km kasseien!! Sommigen gingen voluit, andere deden het rustig. Na de kasseien hergroeperen en de schade opmeten: Ralf was zijn drinkbus kwijt en Rony stond plat. Na Pulle ging het richting Vorselaar waar we effe met de schrik zaten. Wij reden rustig per twee aan onze kant van de weg ...  De weg was een beetje bochtig en van de andere kant kwamen auto’s ... en ook een groepje fietsers die koerske aan het rijden waren. Deze pippo’s gingen links langs de auto’s in een bocht terwijl wij daar ook waren.

Zulke kloothommels mogen ze onmiddellijk hunne fiets in beslag nemen en ze een maand laten werken bij spoedgevallen. Dan zullen ze da geen twee keer doen.

Ok, we fietsen verder ...

100m kasseitjes in Tielen gingen er vlotjes mee door ... als 2km kan, dan lukt 100m ook wel. Na Tielen ging het via de Hoge Rielen, Kasterlee en het Prinsenpark tot Mol. Het was de hele dag droog maar de zon hebben we niet gezien tot ... we op het terras zaten.

Een mooie afsluiter van de rit noemen we dat.

De juiste gegevens zijn 88.88km en 30.0km/u

Volgende week naar Lummen

ciao

Ronni

Rit 25 – Diest

Wat kan het weerbeeld toch enorm variëren! De ene week zweten bij temperaturen tot 37°, de andere week amper 15° met regen en wind.

Echt typisch Belgisch.

Vandaag dus de rit naar Diest onder leiding van Jos Pauwels. Bij de start was het droog met nog wel een nat wegdek. De wind was present en er waren ook nog buien gesignaleerd. Vandaar waarschijnlijk dat we maar met 12 aan de start stonden.

De 4 koptrekkers waren Jos, Kris, Wouter en Chris. Ikzelf hield mij helemaal achteraan op want na 10 dagen Gran Canaria zijn de benen nooit goed.

De start werd gegeven en ook weer niet. Na 50m!!? stond Louis M al terug stil ... platte band ( da komt in de buurt van een Olympisch record denk ik ). Zelfs voor mij is het onmogelijk om te zeggen hoe we gereden zijn want we hebben overal gezeten, vooral in de buurt van Tessenderlo.

Na 45km was er de sanitaire stop in ... ja, ja ... Tessenderlo.

Nog geen regen gehad en ook het wegdek was droog. Het was leuk en zo achteraan is dan toch net iets anders. De regen begon stilletjes ... regenjasjes aan of nog niet? 1km verder ... regenjasjes uit of nog niet? De regen viel intenser ... regenjasjes dus toch maar aan en dat bleven ze ook. 55km in de regen met ook nog een stevige bries uit westelijke richting.

Het was al iets minder leuk.

Jos hield vooraan alles goed onder controle en miste geen enkele keer. Ik denk dat hij de hele nacht op het parcours heeft gezeten met zijne fiets. Gelukkig bleven we gespaard van pech want met al die regen is dat niet zo evident. Op het einde toch nog wat droge momenten ( dank u wel daarboven ) maar nat waren we toch.

In Meerhout liet Kris zich uitzakken. Een nachtje stappen, 100km fietsen in weer en wind en het vooruitzicht van nog een nachtje stappen + op maandag nog de vroege ... dan kunnen we gerust spreken van een loodzwaar weekend.

Na 101km kwamen 7 natte fietsers aan in de Krophoek.

Er waren er nog die op het einde recht naar huis fietsten om een welverdiende hete douche te gebruiken.

Warme chocolademelk en koffie waren erg in trek en de sfeer zat er weer goed in tot .... Louis kwam terug van het toilet, ging het trapje af en lag pardoes op zijn gat. Da kwam aan maar ... Louis is nen taaie. Er kwam wat ijs aan te pas maar verder alles ok. Het lijstje met de accidenten van 2012 werd nog wat langer en het was al zo lang.

De juiste gegevens zijn 101.00km en 28.6km/u

Volgende week naar Pulle.

ciao

Ronni

Rit 24 – Poppel

Die dag zou misschien het record gebroken worden, niet van het fietsen wel van de temperaturen. Maar toch zijn we met 18 vertrokken voor de tocht naar Poppel ... 90km via Witgoor, Retie, Arendonk om zo België te verlaten en terecht te komen in Nederland.

Mss dat de temperatuur daar niet zo hoog zou oplopen.

We reden langs de Hoge Mierden en Lage Mierden om zo tot het natuurgebied de Tulderseheide te komen,  waar we ook onze 1ste sanitaire stop hielden en onze dorst konden lessen ... wat nodig was.

Verder naar Poppel, Ravels-Eel en Ravels. Vandaar hebben we en andere route genomen dan gewoonlijk. Deze keer langs Oud-Turnhout en Zwaneven waar we onze 2de stop hielden.

Het was warm aan het worden ... 30°, dus veel drinken. Toch maar verder gereden langs Schoonbroek en Retie. Even moeten halt houden daar Walter plat stond. Niet gewoon plat ... nee, tot 3 binnenbandjes kwamen er aan te pas. Het zal de hitte geweest zijn ... of dikke pech.

Verder langs Dessel en Sas 4 om zo te belanden onder de parasol in de Krophoek. Met nog altijd 18 personen. Geen enkele die bezweken was onder die hoge temperaturen met 92km op de teller en 29.6km/u.

Het 1ste pintje smaakte zo lekker, het 2de nog beter en het 3de weet ik niet want toen is de verslaggever naar huis gereden.

We hebben geen record gebroken aangaande temperaturen maar het liep toch op tot 37° en mss nog ietsje meer.

Bedankt aan de koptrekkers voor hun snelheid die ze aanpaste aan de voorzitter die nog moest herstellen van een pijnlijke val.

Leon

Rit 23: Ark van Noë

De rit van vandaag begint met een mindere boodschap. Ronni is van de partij en zou eigenlijk grote verhalen komen vertellen over hun avonturen in Le Bourg d’oisan vorige week. Het verhaal was echter zeer kort: na een kort verkenningsritje is Leon gevallen met gebrokken ribben en hechting aan zijn oog tot gevolg. Gedaan fietsen in de bergen. Voor de pechprijs 2012 zijn veel gegadigden.

Het weer zat weeral mee. Wegkapitein van dienst was Louis B. Net zoals vorig jaar zou hij ons alle hoeken van Geel laten zien. Zoals de vorige keren houden we ook een tempo aan de rond de 30 km/u.

Rit 22: Peer

Vandaag geen Ronni of Leon als wegkapitein. Zij verbleven in Le Bourg d’oisan en hadden grootse plannen… Dachten we.

Wegkapitein van dienst was Cois. Na een langere periode van afwezigheid wegens ziekte terug van de partij. Op het programma stond Peer.

Onder een stralende zomerzon, hield Jos P voor de gelegenheid een korte toelichting en bij het fluitsignaal waren we er mee weg. Vooraan was het eventjes zoeken wie kop zou trekken. Uiteindelijk waren Kris, Chris, Louis en Wouter de werkers van dienst. Onmiddellijk gevolgd door een alerte kapitein die de troepen met ijzeren hand mende.

Nadat uiteindelijk de communicatielijnen waren uitgezet en voor iedereen duidelijk was langs welke kan links en rechts lag, konden we echt van start. Dit was echter buiten Chris gerekend. Hij reed al lek op de Brug in Gompel. Dit was snel verholpen en dan ging het in draf naar Peer. Via Balen, Lommel, Hechtel-Eksel komen we uiteindelijk aan op het keerpunt: de wielerpiste in Peer. Slechts 2 personen waagden zich op de piste. Kris W. zette zich in het wiel van een tijdrijder die achter een scooter rondjes draaide. Louis M kon dit niet laten gebeuren en zette de achtervolging in. Snel was het treintje aangegroeid en tegen 45 km/u draaiden ze rondjes op de piste. Perfect voor ons gemiddelde…

De terugweg verliep verder zonder ongelukken. Uiteindelijk werd de 80 km afgerond tegen een gemiddelde van 29,5 km/u. Wie durft nog zeggen dat we niet in vorm zijn…