4 graden. Een wereld van verschil met vorig jaar. Toen haalden we vlotjes de 20 graden.
Vandaag staan de meesten onder ons met dikke benen klaar om de rit van 80 km richting Zolder aan te vatten. Gisteren was het de Hageland Classic, en de zware tegenwind de laatste 80 km, hebben de rit loodzwaar gemaakt.
Vandaag gaan we rustig losrijden en ons laten meedrijven met de groep. Althans, dat was het plan. Echter aangezien de gewoonlijke koptrekkers verstek moesten laten, offerde de traditionele achterhoede zich op om Ronni en Chris W te ondersteunen bij het kopwerk.
Via Olmen, Ham, Beverlo, Beringen ging het richting Zolder. Halverwege werd de traditionele pisstop gehouden. Tot nu toe ging het allemaal vlotjes. Af en toe de wind in de rug, dan weer in de zij. De temperatuur was ondertussen opgelopen tot 8graden. Wegkapitein van dienst, Leon, kondigt aan dat de beklimming van de Sterrewacht anders zal genomen worden. Net voor de klim wordt rechts afgeslagen. Via een haarspeldbocht, een vervelend knikje en een haakse bocht naar links komt Chris als eerste boven gevolgd door Ronni. In de achterhoede komt Kevin als 3de boven. Eventjes uitrusten en kijken hoe racefanaten uren staan aan te schuiven om eens 5 seconden eens goed op te trekken met hun wagen. Ieder zijn hobby…
Blijkbaar zeer populaire hobby, want alle wegen in en rond het circuit zaten vol met autofreaks.
Na het circuit rijden we recht naar huis via de kanaaldijk. Hier staat ons een zeer onaangename verrassing te wachten. De wind staat pal op de kop en waait zeer stevig door. Er staat zelfs echte golfslag op het kanaal… Beukend tegen de wind in halen we met moeite 30 km/u. Nog 30 km te gaan. 30 km afzien. 30 km nu eens tegen 30, dan weer met moeite 26 km/u. Pfff, wat was ik blij de brug van Balen te zien, het sein voor mij om afscheid te nemen van de groep en de douche op te gaan zoeken.
Ronni en Chris zetten het beukwerk alleen verder. “Sterkte jongens “,denk ik, en tegen 15km/u bol ik naar huis.
Wanneer wordt het nu eens lente?