Rit 29 - Park Motors

De jaarlijkse rit naar Park Motors was een succes. Met 27 waren we present voor 67km. Het weer was prachtig, veel zon en een zacht briesje uit het zuiden.

Ronni, Jos P, Raymond en Kris waren de 4 koptrekkers van dienst. De 1ste 33km zijn zonder problemen verlopen. Omstreeks 9.50u stonden we in de garage van Peugeot Park Motors Turnhout.

Jan had wederom gezorgd voor koffie, frisdrank en lekkere hapjes. Terwijl iedereen de showroom rustig kon bekijken werd ook de kledij gepast voor de nieuwe outfit van 2012. Voor bijna iedereen ging dat vlotjes, enkel Fideel deed er zo lang over tot de vrouwen ook gingen passen. Slim gezien natuurlijk ... maar goed, ik ga niet veel zeggen want ik zat er zelf ook bij. ( om alles te noteren hé )

De terugrit verliep opnieuw zeer vlotjes. Het tempo lag vrij hoog maar het was vlak en maar 67km dus ... da moet kunnen. Om 12u waren we terug en den drank op het terras smaakte heerlijk.

Zeker daar het 1ste rondje voor Patrick was en het 2de voor An ( Ginderbuiten kermis ). Het 3de rondje was dan om den dorst helemaal weg te spoelen.

Volgende week naar Alden Biezen ... da wordt nog eenmaal alles geven.

ciao

Ronni

Rit 28 - Averbode

Wie had kunnen denken dat ik vandaag de schrik van mijn leven zou beleven.

Op het programma stond een mooie, licht heuvelachtige rit van 72km naar Averbode. We waren met 28, de zon scheen ... kortom, de dag begon goed. Mia was vandaag de first lady en Louis deed het veldwerk ... een mooi samenspel. Vandaag was ook de terugkeer van 2 verloren zonen. Voor Bart was het de eerste rit met de club sinds de Ventoux in 2010. Frank was ook terug. zijn laatste rit dateerde van april 2011. Welkom terug mannen.

De 4 koptrekkers deden hun best met opnieuw tegenwind in begin en rugwind op het eind ( altijd goed ). Via Hulsen, Meerhout, Eindhout, Varendonk, Mie Maan en Blauberg ging het tot Wolfsdonk.

In de Mertenheenstraat was de gebruikelijke plaspauze.

Een mooie locatie met strikte orders van Louis ... de vrouwen links en de mannen wat verder rechts. Alles verliep nog steeds vlotjes, alleen werden we wat zenuwachtig door de aankondiging van Louis ...

300 m verschrikkelijke kasseien zouden volgen.

Terug de fiets op en ja ja ... de kasseien lagen er nog. Alle 28 halen de overkant en dan langs de spoorlijn tot Testelt. Door werken op de Voortberg bleef iedereen rustig. Behoedzaam laveren langs de obstakels en dan verder tot Averbode.

Met de wind in de rug ging het tegen 37km/u naar Veerle waarna we terug wat inhielden richting Vorst. Verder via Langvoort en Gestel tot het kanaal.

Nog steeds had ik alles onder controle ...

Op het kanaal werd het tempo langzaam opgetrokken door de koptrekkers. De aanval van achteren was op het goede moment ... de sprint was begonnen. Ik ging mee, de benen waren goed en dan ga je er voor ...

De schrik van mijn leven ...

In volle sprint, net als ik echt doortrek, breekt mijn ketting!!!

Alle spanning op mijn pedalen valt plots weg en wat doe je dan ... bidden en hopen da je niet op den asfalt smakt. De ketting vliegt door de lucht maar ik blijf wonderbaarlijk recht. Man ... ik stond te trillen op mijn benen.

Ok, niemand gevallen, ketting wordt gemaakt en we fietsen verder ... of toch niet. De Patrick staat met een lekke band.

Omstreeks 11.30u zijn we terug en kan ik gaan zitten

De juiste gegevens zijn 72.36km en 28.9km/u

Volgende week naar PARK MOTORS.

ciao

Ronni

Rit 27: Schaffen 2

De 2de poging naar Schaffen was een succes. Een paar weken terug is deze rit niet kunnen doorgaan wegens onweer.

Nog voor de officiële start stond Kevin al plat. Dit werd in alle rust en kalmte gemaakt.

Vandaag waren we met 28 en het was droog ... af en toe mag dat ook wel eens. Na een lange briefing door Ronni werd er om 8.35u vertrokken voor 84km.

Jos Pauwels was onze wegkapitein en hij werd vooraan bijgestaan door Wouter, Kris en Ronni. De rit begon met de wind in de neus waardoor het vooraan onmiddellijk werken was. Via Bel en Meerhout ging het naar Vorst waar Jos elk straatje wel kent.

In Tessenderlo wordt het al wat lastiger en iedereen begint stillaan te zweten. We draaien en keren, dan weer bergop en wat bergaf, tot de baan naar Schaffen. Hier keert de rust terug in de groep maar niet voor lang.

Aan het vliegveld van Schaffen is er opnieuw een klimmetje. Van achteren wordt de aanval ingezet door Kevin, Raymond en Rony. Kris gaat mee. Tegen 40km/u knallen ze naar boven. En op de top ... rust.

Ook de lucht wordt angstvallig in het oog gehouden maar we zouden het droog houden.

De 4 koptrekkers bleven goed werk leveren ook al daar de wind nu in de rug blies. Op den Houterenberg werd de gas weer opengedraait maar we kunnen wel stellen dat aan Kris niets te doen was. Alleen op de brug van Langvoort ging de strijd tussen onze voorzitter en de wegkapitein.

Ja, ja de sfeer zat er goed in.

Ook nog te vermelden: 1 lekke band ... een kettingbreuk en een spatbord dat moeilijk deed.

Om 12u waren we terug en het terras werd volledig ingepalmd.

De juiste gegevens zijn 84.12km en 28.3km/u.

Volgende week naar Averbode met Mia als wegkapitein.

ciao

Ronni

Rit 26: Lichtaart

het seizoen loopt ten einde. Vandaag vertrekken we pas om 8u30. Het is 8u15 en ik kijk buiten. Het is grijs maar droog, en de thermometer geeft 20 gr. aan. Ik ga naar de garage, neem mijn fiets en open de poort. Stortregen… Tegen beter weten in beslissen we toch om het er op te wagen.

Tegen dat ik aankom op de vertrekplaats zijn er nog een aantal die zich hebben laten verassen. Met 15 staan we klaar om te vertrekken. Maar nog voor we weg zijn, moet de band van Kevin al vervangen worden. Groep 1 vertrekt ten huize Pauwels om dit werkje te kunnen uitvoeren. Groep 2 blijft achter om de lekke band van Roger te herstellen.

Ronni en Sonny beslissen om terug naar huis te rijden. Het regent te hard. Karakter?

Met z’n 13 vertrekken we richting Geel. Het einddoel is Lichtaart, maar eigenlijk kan deze toer ook de rond van Geel genoemd worden. We rijden door elk gehucht van Geel. De regen blijft ondertussen met bakken uit de hemel vallen. Guy rijdt nog een keer plat en na 30km voelt hij zich ook plat. Hij beslist om samen met Jos P richting huis te rijden. Wij rijden met z’n elven verder.

Op vraag van de groep wordt de rit ingekort en zodoende komen we uiteindelijk nooit in Lichtaart. Via Ten aard nemen we de kortste weg richting Mol. Ondertussen is het opgehouden met regenen en slagen we er in om volledig droog te te komen in de Krophoek. Jos P had Guy veilig thuis afgezet. Ze hebben slechts 1 spaupauze moeten houden…

volgende week krijgt Jos een herkansing voor zijn rit naar Schaffen. Hopelijk blijft het dan droog.

Rit 25: Peer

We rijden in Hechtel Eksel (Pijnven). Achteraan heb je steeds een mooi overzicht over het ganse peloton. De Peugeot-blauwe armada doorklieft de limburgse bossen. 1 persoon valt echter op de in groep: Ronni. Allemaal witte benen, behalve 1 stelletje melkchocolade benen… Sommigen onder ons hebben dan toch wat zon gezien.

Voor de laatste keer 8u. Vandaag is Cois wegkapitein en hij moet ons leiden naar de wielerpiste in Peer. Ronni had zijn bed nog niet gezien. Om 4u geland uit het warme Zuiden, en nu al op de fiets. Karakter hebben heet dat.

Het weer was vrij behoorlijk: het was droog maar beetje frisjes. Lange mouwen was geen overbodige luxe. Pijnlijk volgens mij voor personen die 36 graden en meer gewoon zijn.

Cois leidt ons zonder problemen tot in Peer. Het tempo is gezapig en er wordt gezellig gekeuveld achteraan in het peloton. Een paar toertjes over de piste in Peer en we kunnen weer terug. Zonder verdere problemen rijden we terug via Pijnven (waar we eventjes een akefietje krijgen met een onvoorzichtige chauffeur), Lommel richting Mol. De weg was in grote lijnen gekend…

De zomer loopt ten einde. Hoewel, hebben we eigenlijk wel een zomer gehad?