Rit 35: Laatste rit

De laatste rit van het seizoen:

De laatste keer vroeg op staan in een weekend
De laatste keer kijken of het droog is buiten
De laatste keer fietskledij aan doen
De laatste keer mijn drinkbus vullen
De laatste keer de bandendruk even checken
De laatste keer wachten op Steve
De eerste keer met de auto naar de Krophoek rijden
De laatste keer naar Leon rijden
De laatste keer vertrekken naar bekende en onbekende landsgedeelten
De laatste keer gezellig keuvelen met je makkers
De voorlaatste keer PLAAAAAAT roepen
De voorlaatste keer kijken hoe Louis en Leon een band vervangen

De laatste keer PLAAAAAAT roepen
De laatste keer kijken hoe Louis en Leon een band vervangen
De laatste keer een pisstop houden
De laatste keer aankomen aan de Krophoek
De laatste keer nog gezellig napraten.

De laatste keer een verslag maken.

Kortom: Het seizoen zit er weer op. Hopelijk zien we elkaar weer volgend jaar op 1 maart voor de eerste keer...

Rit 34: De paarden

Postel is vandaag de richting waar we heen fietsen, dus wat kan er nu mis gaan.
Het weer is ook goed: droog, 12 graden en niet te veel wind. Iets na 9u zijn we weg voor een rit van 60km met 26 man. Na 30km is er werkelijk nog niets gebeurd.
De 4 koptrekkers… Guy, Leon, François en Ronni doen echt hun best en het loopt dan ook lekker. Ik denk bij mezelf: als het zo voort gaat, kan ik echt niets schrijven maar … de paarden denken daar wel anders over.
Plots opschudding… in Weebosch overal paarden: kleine paarden, grote paarden, pik zwart, zwart met een streepje of gewoon bruin, paarden met koets of zonder koets, mooie paarden of iets minder maar ze waren in ieder geval met meer dan wij…
Rustig laverend geraken we erdoor en rijden verder richting Luyksgestel.
Na de gebruikelijke plaspauze gaat het tegen 32km/u naar Mol.
Aan de brug in ‘t Witgoor toch nog even voet aan de grond want Louis B. rijdt lek. Dit wordt snel hersteld en de laatste 7km gaan in.
Vandaag de laatste sprint van het seizoen en ik wil absoluut winnen.
Guy en François, 2 van de 4 koptrekkers gaan op 400m van de streep aan de haal.
Ik en Leon, de andere 2 koptrekkers blijven rustig zitten.
Achter mij komt een sneltrein op gang met Steve als 1ste man. Ik laat Steve, Kris en Frank passeren en zet mij dan in ‘t wiel van Frank. Weet niet wie er achter mij zit maar ik focus mij op Kris en Frank.
Op 80m van de meet worden Guy en François gegrepen terwijl de sprint in volle gang is. Iedereen geeft alles…
Op 50m kom ik uit het wiel van Frank en pers er alles uit. De streep lijkt eindeloos ver maar… ik win. Da was dus echt lang geleden, ppffffff.
Volgende week nog een uitbol ritje en dan kan ik gerust de winter in. Het gewicht zal wat toenemen maar in april wil ik er terug staan.
De juiste gegevens voor vandaag zijn: 59.25km en 30.0km/u
In ons stamcafé was het weer gezellig maar ik denk dat het volgende week nog veel gezelliger wordt als de laatste rit gereden is.

Ronni

Rit 33: Hulst

Het einde is in zicht. Nog 3 ritjes te gaan... en het seizoen zit er weer op. Dan denk je zo, dat worden nogal saaie ritjes, maar niets is minder waar.

Km 0. We zijn nog niet vertrokken of wie komt daar zwaar gehavend aangereden: Bart. In een bocht is hij onderuit gegaan. Gevolg: schaafwonden aan het gezicht, pijnlijke schouder en blauwe plek op de heup. Ook zijn fiets is geraakt. Bart beslist maar terug naar huis te rijden.
Na 12 km rijden staan we weer stil. Roger staat in panne. Zijn spaak is over. Gelukkig zijn we niet ver van zijn huis. Roger kan naar huisrijden om een nieuw wiel te nemen.
Na 18 km moeten we weer voet aan de grond zetten. Deze keer is het George. Hij rijdt lek. Ons depannage-team is snel ter plaatse en slaagt er in om zonder problemen het euvel op te lossen.
Km 50: we staan weer stil. Sommigen kunnen de druk niet meer aan: pisstop. Mariette maakt van de gelegenheid gebruik om een katje van't straat te halen en aan een toevallige voorbijganger te geven. Zou Marietten volgende zondag haar kat sturen?

Nog 5 km te gaan en we rijden ondertussen op de kanaaldijk. Ik beslis om een stok in het hoenderhok te gooien en zet aan. Ik ga 45 km/u rijden tot aan de brug. Louis M, Kris, Ronni en Frank zitten in mijn wiel. Louis neemt van mij over. Hij bereidt de sprint voor. Kris demareert en neemt een kleine voorsprong. Ronni probeert nog een ultieme jump, maar te laat. Kris wint vandaag...

Voor de geinteresseerden: het was vandaag mistig en kil, 12°c. Uiteindelijk waren we met 25 fietsers en hebben de 64 km afgelegd tegen een gemiddelde van 29,4 km/u.

Rit 32: nat ritje

Verslag van de dag is opgemaakt door Kris Van Esch.

Het is zaterdag avond en ik bekijk het rittenschema voor morgen nog eens. We kunnen een half uurtje langer blijven liggen want we vertrekken pas om 9uur. Maar dat weerbericht dat steekt tegen,maar aangezien we nog altijd in de running zijn voor clubkampioen is er geen andere optie we gaan rijden.Zondag morgen we staan op en ja hoor het is al aan het regenen. Na een paar lekkere pistolekes en een laatste controle van fiets gaan we op weg naar Mol. De eerste dapperen zijn al aangekomen. Maar Louis met de mountainbike deze keer is weeral aan zijn fiets bezig,Da kan toch niet waar zijn zeker,na zijn problemen van vorige week met zijn versnellingsapparaat. Het blijkt zijn achterband na een hele zomer niet gebruikt te zijn een scheurtje vertoont. Met behulp van een stukje uit een andere band wordt dit euvel ook weer verholpen. Ondertussen zijn we met 10 dapperen en wordt de rit op gang geschoten.We vertrekken richting Lommel, het is voortdurend aan het regenen en er staat een behoorlijk windje.In de bochten gaat het zeer voorzichtig door de combinatie van een nat wegdek en afgevallen bladeren.Dus moeten vooraan opletten om niet te hard op te trekken.Aangekomen op de kanaaldijk richting Lommel blijkt hoe stevig de wind blaast we vliegen met pieken tot 38km/u vooruit. Dat belooft voor de terugweg.We houden er goed de pees op en vorderen goed, iedereen wil snel thuis zijn.Maar ondanks de voordurende regen wordt het normale traject niet ingekort koppig als we zijn. Plots is de weg droog, allee toch voor 100 meter we zijn een fietstunnel ingedoken. De enige droge meters van vandaag. Met de wind op kop rijden we terug richting huis. Desondanks zakt het tempo niet we blijven als echte flandriens beuken tegen de wind. In Balen even opschudding als blijkt dat de Swa een beetje achterblijft. Het blijkt dat hij problemen heeft met zijn remmen en daarom wat veiligheid ingebouwd. Aangezien de krophoek gesloten is duiken we in hulsen 't cafeke binnen. Of ze ons graag zagen komen betwijfel ik zo een bende verzopen kiekens.Maar de rit is weer voltooid. Na het nodige gerstenat gaat iedereen zijn eigen weg. Thuisgekomen spuit ik de modder van fiets, en kruip ik lekker in een warm badje.De afwezigen hadden toch ongelijk, het was toch een interessante rit geweest.